Granit Zela Kujtimet për Lasgush Poradecin janë moda më e fundit që ka kapur ethshëm të gjithë ata që i kanë shkëmbyer dy-tri fjalë me poetin sa qe gjallë. Kështu, duket se po i lajnë duart një herë e mirë me famën që të japin kujtimet për një poet të shquar. Po të shohim shumicën e… Keep Reading
Çdo guralec-Leonard Cohen Çdo guralec ëndërron vetveten Çdo gjethe ka një planimetri Dielli prej dëshirës është i drejtuar udhëtimit përpos në ndritshmëri Humbjet akoma nuk kanë vjelë bekimin paqësor të zemrës sime sepse ëndërroj aty ka shpresa ëndërroj aty ka ende shpëtimie Ia thashë këtë një të burgosuri i cili vrau njeriun që urrej Ia… Keep Reading
Adam Michnik Miku im i dashur, Gjeneral Jaruzelski ka shpallur se ata të internuar që ndërpresin aktivitetet “kundër ligjit” do të lirohen. Dhe kështu lria është një hap larg. Disa shkarje të penës mbi letër për të deklaruar bensikëri do të mjaftojnë… Miqtë dhe të afërmit po më pyesin:“Kështu, kur do t’i japësh fund… Keep Reading
FJALË QË NA I THOSHTE HESHTJA-Alfred Mehmeti Nga gjithë bisedat tona disaorëshe mbaj mend ato fjalë që na i thoshte heshtja, fjalë të pathëna, por që ende çuditërisht i mbaj mend. Fjalë të mençura, fjalë të rralla, fjalë të palindura ende në alfabetet e kohës, fjalë të çmuara, perla në thellësinë e detit,… Keep Reading
MARIO LAMO JIMENEZ Këto ditë, e vetmja gjë që duket në shtyp, janë lajmet e këqija. Mjafton të hapim gazetën dhe fjalët plot njolla gjaku na ndotin e na i shajtojnë edhe sillën. Veç këtë mëngjes, dreqi e di pse, midis gjithë asaj supe farmak, ishte një lajm që më bëri të ndihem mirë. Njoftonin… Keep Reading
Nata e fundit në Romë-Gatitja/Ovidi (Poemat e ekzilit) Kur mësyn në mendje më i trishti kujtim, i asaj nate, ora e mbrame në qytetin tim, kur e kujtoj at’ natë kur u nisa e lashë gjithçka pas më të shtrenjët, edhe tash lotët m’rrëshqasin sysh. Ja po soste ajo ditë kur Çezari pat dhënë urdhër… Keep Reading
ME HIJEN TIME-HILDE DOMIN Po eci me hijen time, përcjellë vetëm nga hija, vetëm me tê nëpër lugina pa bar. Unë gjithnji ma e zbehtë ajo gjithnji mâ e gjatë. Më çon ajo unë udhëhiqem. Mështeknat e zhveshuna buzë rrugës gishtna të bardhemë e të lëmuem cakun e dinë mâ mirë se… Keep Reading
Luan Rama Po lija Tiranën duke u kthyer në Paris, me imazhet e nënës sime shtrirë në shtrat, në grinë e atij fund dimri. Po e lija me akrepat e një kohë që nga dhimbjet nuk lëviznin më, duke kujtuar librin e Albert Cohen-it me kujtimet e nënës së tij në Libri i nënës sime… Keep Reading
Hieroglifet e Providencës Arlinda Guma I Maria po i afrohej urës me hapa të ngadaltë. Donte të mos mbërrinte kurrë. Gjymtyret i kishte të mpihtë dhe të ftohtë si ajo ditë e pazakontë Prilli, mbushur me mjegull, që ngjante më shumë me një ditë dimri, ku ai demonstron me të gjithë forcën autoritetin… Keep Reading
Janis Ricos Për ta mbyllur, ai iu tremb poemave dhe duhanit me tepricë. Doli në mesnatë nga periferia, – një shëtitje e shëndetshme, e qetë, përgjatë frutoreve të mbyllura, mes gjërave që qasen me përmasa të vagullta e të sakta. Fshinte hundët me një shami letre orë e pa kohë, i ftohur prej hënës. Ngadalësoi… Keep Reading
