NË NJË QENDËR ARKEOLOGJIKE -Yehuda Amichai Në një qendër arkeologjike, relike të çmuara anijesh pashë, mirë pastruar: restauruar, vajisur e kalbur. Dhe bri tyre shkarkuar një grumbull pluhurash, që as për ferra e gjemba, për gjallim të tyre, i dobishëm s’qe. Unë pyeta: Çfarë është ky pluhur gri shpërndarë, shoshitur e sfilitur dhe… Keep Reading
NË TRE OSE KATËR VETË NË NJË DHOMË- Yehuda Amichai Në tre ose katër vetë në një dhomë gjithmonë është një, dritares qëndruar. Padrejtësitë, i detyruar të vërejë nëpër tela me gjemba, zjarret në kodër. Dhe njerëzit e mbetur, mbrëmjes sjellë në shtëpi, si një kusur i vogël. Në tre ose katër vetë… Keep Reading
DHE KËSHTU TI E GJEN VETEN- Yehuda Amichai Dhe kështu ti e gjen veten gjithnjë duke qëndruar midis të shumëlëvduarës panoramë dhe atij që e çmon dhe ua shpjegon atë atyre që përreth tij qëndrojnë në një rreth të entuziazmuar. Ti nuk përzihesh më. Dhe fjalët, të pakuptimta për ty, përsëri janë larguar… Keep Reading
UNË NUK E DI NËSE HISTORIA PËRSËRITET- Yehuda Amichai Unë nuk e di nëse historia përsëritet, por e di që ti… jo. Më kujtohet që i përçarë qe qyteti, jo vetëm ndërmjet arabëve dhe hebrenjve, por edhe ndërmjet meje dhe teje, kur bashkë ne ishim. Një gji rreziqesh u bëmë ne. Ndërtuam një shtëpi… Keep Reading
KRYETAR BASHKIE- Yehuda Amichai E trishtë, kryetari i Bashkisë së Jeruzalemit të jesh. Është e tmerrshme. E si mundet njeriu, një qytet të tillë të drejtojë? Çfarë të bëjë ai me të? Do të ndërtojë ai dhe do ndërtojë e ndërtojë. Teksa natën prej kodrave rrethuese, gurë rrëshqanthi do të lëshohen tejposhtë, drejt… Keep Reading
GJYSMA E NJERËZVE NË BOTË-Yehuda Amichai Gjysma e njerëzve në botë dashurojnë gjysmën tjetër, gjysma e njerëzve urrejnë gjysmën tjetër. Mos vallë, më duhet që prej kësaj dhe asaj gjysme kuturu të endem, pafundësisht duke u shndërruar si shiu në qarkullimin e vet, midis shkëmbinjsh, mos duhet të fle, vallë dhe i egjër porsi… Keep Reading
JERUZALEM-Yehuda Amichai Rroba të varura nën rrezet e pasdites së vonë në një çati të Qytetit të Vjetër: çarçafi i bardhë i një gruaje që armikja ime është, i bardhi peshqir i një burri, që armiku im është e që djersët fshin me të ballit. Në qiellin e Qytetit të Vjetër: një balonë. Në… Keep Reading
Kam të vdekurit e mi-Yehuda Amichai Kam të vdekurit e mi varrosur në ajër, Kam nënë, që qan për mua, edhe pse jam ende gjallë. Unë ngjaj me tokën Që përleshet me kohën. Dikur drita e gjelbër ish e lumtur Pranë fytyrës tënde në kornizën e dritares. Tash vetëm n’ëndrra mund të dua ende fort.… Keep Reading
Këngë për një Grua- Yehuda Amichai 1. Trupi yt është i bardhë si ajo rëra ku fëmijët s’kanë luajtur kurrë sytë e tu të bukur e të trishtë si lule të vizatuara në një libër shkollor flokët e tu tek varen dredha-dredha si tymi prej flijimit që ofroi Kaini: duhet ta vras tim vëlla im… Keep Reading
