GJYSMA E NJERËZVE NË BOTË-Yehuda Amichai

 

Gjysma e njerëzve në botë dashurojnë gjysmën tjetër,

gjysma e njerëzve urrejnë gjysmën tjetër.

Mos vallë, më duhet që prej kësaj dhe asaj gjysme

kuturu të endem, pafundësisht duke u shndërruar

si shiu në qarkullimin e vet,

midis shkëmbinjsh, mos duhet të fle, vallë

dhe i egjër porsi një pemë ulliri të zgjohem,

dhe hënën të ndiej të më lehë pas,

dhe timen dashuri nën shqetësime ta fsheh,

dhe si barishte e fishkur, ndër shufra hekurudhash të buis,

dhe nën tokë të rroj, si një molë,

dhe si rrënjë të gjalloj e jo si degë,

dhe faqen time me faqe engjëjsh të mos e prek,

dhe në më të parën shpellë të dashuroj,

dhe me time shoqe të martohem nën një perde rrezatimesh

që tokën kurojnë,

dhe timen vdekje përherë të luaj

deri në frymën dhe fjalën e fundit,

kurrë duke mos kuptuar,

dhe shtiza flamujsh, çatisë së shtëpisë të ngre

dhe një vendstrehim bombardimesh përfund. Dhe të largohem

rrugëve të ndërtuara vetëm për rikthime

dhe nëpër gjithë stacionet çmeritëse të kaloj –

mace, thupra, zjarr, ujë, kasap,

prej fëmijës dhe ëngjëllit të vdekjes?

 

Gjysma e njerëzve dashurojnë,

gjysma urrejnë.

Po vendin, ku e kam në këto gjysma kaq të mirëvendosura

e nëpër ç’hulli do t’i shoh

të bardhat projektime strehimesh, ëndrrave të mia

dhe vrapuesit këmbëzbathur të rërës

ose të paktën valëvitjen

e shamizës së një vajze bri kodrës së vjetër?

 

Përktheu: Eraldo Hatija