DHE KËSHTU TI E GJEN VETEN- Yehuda Amichai

DHE KËSHTU TI E GJEN VETEN- Yehuda Amichai

 

Dhe kështu ti e gjen veten gjithnjë duke qëndruar

midis të shumëlëvduarës panoramë

dhe atij që e çmon dhe ua shpjegon atë

atyre që përreth tij qëndrojnë në një rreth të entuziazmuar.

 

Ti nuk përzihesh më.

Dhe fjalët, të pakuptimta për ty,

përsëri janë larguar prej tëndit trup,

ashtu si era, si uji kur shkapërdahet

dhe sërish pas teje bashkohet.

 

I ëmbli ateizëm ende lulëzon

këtu përreth, përmbi shkëmbinj,

me një nur të dëshpëruar dhe po kaq të vetmuar,

porsi lulëzimi i të parit besim në Zot.

 

Shpati i malit, prej kosës prerë,

sërish do të zverdhet e i kafenjtë, në verë do të kthehet.

 

Dhe me bar, pranverën tjetër të rrëmbushet,

porsi çdo mal në pranveroren stinë,

 

si një pjesë imja, prej nga ti u preve

disa vjet më parë.

 

Përktheu: Eraldo Hatija