Tasos Livadhitis Ta pret mendja, duhej të kisha bërë më tepër kujdes, të paktën të kisha vënë në vijë tërë këtë shi që s’ndalet ose të kisha vështruar me më tepër vetëbesim të ardhmen, sepse fundi vjen pa e kuptuar.Dhe perdet tunden ndonjëherë e i japin shënjë dikujt që ndodhet larg (atij që s’kemi për… Keep Reading
Tasos Livadhitis Koha, ma merr mendja, është me gjasë një dënim i ngadaltë – për më të tejlashtin gabim. U errësua. Hapa dritaren dhe mbajta vesh nga larg ankimin e kahershëm të botës.Kështu i humbasim zakonisht vitet tona më të bukura, duke u marrë me gjëra të kota: me të nesërmen që s’po vjen apo… Keep Reading
Aromë mbrëmjesore–Tasos Livadhitis Në ca raste vetmia bëhet e padurueshme, formon atëherë një numër telefoniqoftë sa për të dëgjuar një zë, pyet për dikë, i ke rënë “gabim”, të thonë gabim ka qenë gjithçka, edhe rrugët ku baritëm, edhe fjalët që thamë, edhe duart që shtrënguam… Kur isha fëmijë fshihesha pas komosë, aty gjendej pafundësia,… Keep Reading
Fletë kalendari-Tasos Livadhitis Kush e di se çfarë do të ndodhë nesër,e kush mësoi se ç’ndodhi dje,vite të humbura atje….këtu, nëpër dhoma, nëpër trena,nëpër ëndrra.Por nganjëherë zëri i gruas në kohëperëndimi ngjasonme lamtumirën e një moshe që i vjen fundidhe ditët që të mungojnë, oh shkurti im, ndoshta na jepennë parajsë –Meditoj për hotelet… Keep Reading
Era e nëntorit-Tasos Livadhitis Tashmë u err. Le ta mbyllim derën t’i mbyllim edhe perdet se mbërriti koha e llogaridhënies. Ç’bëjmë me jetën tonë? Kush jemi? Përse ti e jo unë? U bë kohë tanimë që kurrkush nuk troket më në derën tonë. As postieri nuk është bërë më i gjallë prej ditësh? Oh,… Keep Reading
Epilog-Tasos Livadhitis Ishte një djalosh i zbehtë. Rrinte ndenjur në këmbësore. Dimër. Mërdhinte. “Ç’po pret?” – e pyes. “Shekullin tjetër”, – më thotë. “Ku të shkoj”? Unë për vete kam qenë përherë një shitës endacak plaçkash të lashta, por… kush blen më sot çadra nga përmbytjet e lashta? Pikturoj zogj dhe pres të fluturojnë.… Keep Reading
Duke pritur mbrëmjen-Tasos Livadhitis Nuk di si, nuk di ku, nuk di kur, por netëve dikush qan pas derës dhe muzika është mikja jonë – dhe shpesh në gjumë dëgjojmë hapa të mbyturish të vjetër ose kalojnë në pasqyrë fytyra që pamë dikur në ndonjë rrugë a dritare dhe rivijnë me këmbëngulje si një… Keep Reading
Poezi nga Tasos Livadhitis Prandaj të them…mos fli! është me rrezik…mos u zgjo! Do pendohesh… U dhashë pas idealeve më të mëdha, pastaj i mohova dhe u ridhashë akoma më i papërmbajtur ka të thotë kush kur bota është me kaq dritë dhe sytë e tu kaq të mëdhenj. Në çastin më të vogël me… Keep Reading
Më fal e dashur! (Fragment)-Tasos Livadhitis Dije të jepeshe e dashur. Jepeshe e gjitha dhe nuk mbaje për vete asgjë, veç merakun a ishe dhënë e gjitha. Gjithçka mund të bëhej në botë, e dashur, atëherë kur më buzëqeshje. Sepse para se të vije në jetën time, kishe jetuar kohë në ëndrra, e dashur. Por… Keep Reading
Ky yll është për të gjithë ne-Tasos Livadhitis-(1952) [….] Dhe të gjeja përmes heshtjes në një yll në vendimin tonë në këtë ditar të grirë që më la komshiu im para se të vdiste në një pagure ku uji i saj i… Keep Reading
