KËNGË NGA BRENDA-JULIA DE BURGOS Nuk më kujtohesh! Më ndje! Midis dashurisë tënde dhe shpirtit tim ka vetëm një cicërimë. Lundrojnë të dy sytë e mi në të njëjtën kaltërsi pa fund ku ti vallëzon. Ylberi yt i ëndrrave tek unë është përherë livadh i hapur midis maleve. Një herë humbën ngashërimet e mia dhe… Keep Reading
TË DUA-JULIA DE BURGOS Të dua… dhe ma lëviz kohën e jetës sime pa orë. Të dua në përrenjtë e zbehtë që natën rrugëtojnë, dhe s’pushojnë kurrë së derdhuri yje në det. Të dua në atë mëngjes të shkëputur nga fluturimi i shekujve që e arratisi anijen e tij të bardhë deri në ujërat e… Keep Reading
DALLËNDYSHET-ALFONSINA STORNI Lajmëtare të ëmbla të trishtimit janë… janë zogëza të zeza, të zeza si nata. Oh, të zeza, si vetë dhimbja! Të ëmblat dallëndyshe që në vjeshtë ikin që braktisin folenë, duke e lënë vetëm për të kapërcyer detin! Sa herë i shoh, ndiej një të ftohtë brisk… Oh, të zezat zogëza, zogëzat me… Keep Reading
JO, E KUNDËRTA E PAQES NUK ËSHTË VETËM LUFTA-MARIO LAMO JIMENEZ Jo, e kundërta e paqes nuk është vetëm lufta Ka armë që qëllojnë me plumba urie pasigurie e varfërie Ka qenie që vrasin iluzionet ëndrrat shpresat e të tjerëve e vrasin iluzionin para se të lulëzojë në një ëndërr shprese Ka ura pa hyrje… Keep Reading
Hëna-Jose Luis Borges Kaq shumë vetmi në atë monedhë ari. Hëna e netëve nuk është hëna që pa Adami i parë. Shekujt e gjatë të pagjumësisë njerëzore e kanë tejmbushur me vaje të moçme. Këqyre. Është pasqyra jote. Përktheu: Bajram Karabolli Keep Reading
SA PAK-MARIO BENEDETTI (Montevideo, 1920 – 2009) Sa pak është ajo që ti di ajo që di për mua ajo që sheh janë retë e mia janë heshtjet e mia janë gjestet e mia ajo që di për mua ajo që njeh është trishtimi i shtëpisë sime parë nga jashtë janë kanatat e trishtimit tim… Keep Reading
EMILIA PARDO BAZÁN Një buzëmbrëmje, duke shëtitur rrugëve të qytetit, shikoj një objekt të kuq; ulem për ta parë më mirë: ishte një zemër e përgjakur, por me jetë. E mora plot kujdes. «Duhet t´i ketë humbur ndonjë gruaje», mendova, duke vrojtuar pastërtinë dhe delikatesën e atij organi të dashur, që, me ta prekur me… Keep Reading
ANATOMIA E NJË KRIMI PAQARTËSISHT E PARAMENDUAR-MARIO MELÉNDEZ (Kili, 1971) Të vrasësh një turtulleshë pas shpine është një veprim i urryer Më mirë ta bësh me gjumëndjellës më këshillon miku im më i mirë Ashtu askush nuk do të dyshojë për asgjë Por unë shikoj turtulleshën e shtrirë mbi një varr dhe është pikërisht turtullesha… Keep Reading
Ajo është një feministe që jetoi nën tiraninë jo vetëm të Oktavio Paz-it, por edhe të një klike intelektualësh të cilët e konsideronin vetëm si grua apo ish-grua të dikujt. Ka një mit rreth martesës së poetit meksikan Octavio Paz, nobelist i vitit 1990, dhe shkrimtares së shquar meksikane Elena Garro. Kjo martesë ka ngelur… Keep Reading
ZAN PERRION “Të gjithë burrave u tërheq vëmendjen një femër e zjarrtë që hyn në një sallë. Por, kur në sallë hyn një femër e bukur, u tërheq vëmendjen të gjitha grave (dhe pak burrave). Gratë, në mënyrë të fshehtë, admirojnë femrat e bukura. Nuk ka admirues më të mëdhenj se gratë ndaj femrave të… Keep Reading
