DUART-Alket Çani Duart tona – shqisa të kureshtjes sonë, Trajta të gjalla ndjenjash të paqeta, Rreken më kot të mbërrijnë te njëra-tjetra Se mendja jonë me dashje i vonon; Në vend të lëvizjes, enigma të fshehta Që mendja vetë t’i zbulojë ngurron Dhe na dhuron një përgjumje të vonë Më të ëmbël se vdekja.… Keep Reading
Ai është si miza efemere e Stendhal-it që, duke qenë se lind në mëngjes dhe vdes në mbrëmje, beson se përjetësia zgjat vetëm një ditë. Alket Çani Moikomi e ka kthyer në një sfidë vetjake atë çka, në poezi, trajtohet kryesisht brenda një forme mbizotërimi të traditës; të çdo tradite në poezinë shqipe. Ai, në… Keep Reading
Ose do jesh, ose do dukesh, thotë përkthyesi dhe poeti Alket Çani në këtë bisedë mbi letërsinë dhe kreshtat sociale ku ajo rritet, mbivendoset, kundërshtohet apo zhvillohet. Ai jeton dhe punon në Francë, është autor i tre librave me poezi: “Metrika e dritës” (1997), “Shtrati i Prokrustit” (2004), “Memento mori” (2016), si dhe ka përkthyer… Keep Reading
SHTRATI I PROKRUSTIT-Alket Çani Kështu na iku jeta – Duke u endur rrugëve që s’të çojnë askund, Duke na ndjekur pas kudo ku shkuam Pendesa shekullore e një çasti. Përgjatë gjithë udhës dëgjuam Jehonën e thatë të harresës së pemëve, Lëngatën e zverdhur të diellit, pamë Si dendësohej para syve tanë Mjegullnaja e pluhurit dhe… Keep Reading
SODITJE II-Alket Çani Na duhet të mësohemi me mungesën e vetmisë. Pamje e pambaruar, mendim i dalë papritmas Nga pamundësia e mendimit; dhe afet e mërzisë Vijnë e ikin pa e prekur praninë e vdekjes. Ç’hapësirë e pandjeshme na mban jashtë hapësirës? Zgjimi na lë çdo ditë shijen e hidhur të dobisë Dhe rrënojat… Keep Reading
SODITJE I-Alket Çani Ata që janë larg na vijnë rrallë edhe në ëndrra, Hapin dyer, numërojnë shkallë, lënë rrangulla fjalësh dhe ikin, Pa ndonjë hartë në duar, përmes frakturave të ajrit. Por koha rrjedh gjer në thelbet e gjërave Jo duke lënë gjurmë por duke bërë; dhe nata Çliron nga flatrat e mbyllura britmën e lagësht… Keep Reading
