ANATOMIA E NJË KRIMI PAQARTËSISHT E PARAMENDUAR-MARIO MELÉNDEZ (Kili, 1971) Të vrasësh një turtulleshë pas shpine është një veprim i urryer Më mirë ta bësh me gjumëndjellës më këshillon miku im më i mirë Ashtu askush nuk do të dyshojë për asgjë Por unë shikoj turtulleshën e shtrirë mbi një varr dhe është pikërisht turtullesha… Keep Reading
Treni i varrosur- ROBERT BLY Tregomë mbi trenin që njerëzit thonë se u varros Nga orteku … ishte kohë dëbore? Ishte Në Kolorado, dhe askush nuk e pa ndodhinë As tymin e motorit kacavjerrur përpjetë Shpërthim ciflash zjarri dhe zhurmë motori Atje ishin të gjithë ata që patën lexuar diçka Nga Thoreau, apo Henry… Keep Reading
Franz Kafka «Është pak a shumë kështu: Unë, kafsha e pyllit, isha atëherë në pyll, dergjesha diku, në një gropë gjithë llucë (llucë nga shkaku i pranisë sime, kuptohet); por, ja, të pashë në lirinë që ta jep e përjashtmja, si gjënë më të mrekullueshme që kam parë ndonjëherë, i harrova të gjitha, harrova vetveten… Keep Reading
BRUNANBURH, 937 T.Z- JORGE LUIS BORGES S’ke askënd në krah. Mbrëmë vrava një burrë në betejë. Qe trim e shtatëlartë, prej lozës së qëruar të Anlafit, Shpata i përshkoi gjoksin, pak më të majtë. U përpëlit përtokë dhe u bë shujtë për korbat. Më kot do ta presësh, o grua që s’të njoh. Nuk do… Keep Reading
Agota Kristof Hoqa dorë nga gjithçka për të shkruar veprën e jetës sime. Jam shkrimtar i madh. Askush s’e di këtë, ngaqë ende s’kam shkruar asgjë. Por kur ta shkruaj, ama, librin, romanin tim… Kjo është arsyeja pse hoqa dorë nga puna e zyrtarit dhe si… nga çfarë tjetër? Nga asgjë tjetër. Sepse miq s’kam pasur… Keep Reading
Manuel Rivas Pas funeralit, në varrezat San Amaro, shkuam në bar Huevito e pastaj tek Davidi për të kthyer ndonjë gotë për nder të të ndjerës. Kishte vdekur e ëma e Fontanës. Ai ishte i përhumbur, sikur të kishte akoma arkivolin mbi shpatulla, dhe kishte atë pamjen e fajtorit që kanë zakonisht fëmijët kur humbasin… Keep Reading
Sot-Humberto Ak’Abal Sot u zgjova jashtë vetes E dola ta kërkoja. Eca nëpër rrugë e nëpër rrugica, Derisa e gjeta… Mbi një dru të myshkur, Nën këmbët e një vreshti, Duke biseduar me mjegullën, E duke u munduar të harroj atë që nuk mundem ta harroj… Nën këmbët e mia. Gjethe…. vetëm gjethe.… Keep Reading
Heinrich Böll M’i ndreqën disi këmbët dhe më dhanë një punë ku mund të qëndroj ulur: duhet të numëroj njerëzit që përshkojnë urën e re. Ngaqë u pëlqen të provojnë, nëpërmjet statistikave, dobinë e zellit të tyre, ata dehen me një mbledhje të pakuptimtë shifrash dhe kjo është arsyeja që gjithë ditën e ditës goja… Keep Reading
PRES-MARIO BENEDETI (Montevideo, 1920 – 2009) Të pres kur nata të ketë aguar, psherëtima shpresash të copëtuara. Nuk besoj se do të vish, e di, e di se s’do të vish. E di se largësia të lëndon, e di se netët më të ftohta janë, e di se tanimë ti nuk je. Mendoj se di… Keep Reading
Luan Rama Vitet 1938-1942 janë vitet më prodhimtare dhe vendimtare të gjithë veprës së Kamysë, pasi pikërisht në këto vite ai shkroi tre veprat e tij madhore: “I huaji”, “Miti i Sizifit” dhe dramën “Caligula”, ose siç thonë kritikët “Tre absurdët”. Ai në fakt kishte dëshirë të kalonte nga eséja filozofike, në romane apo drama,… Keep Reading
