ELEGJI-Jorge Luis Borges O fat i Borgesit! Të kesh lundruar në detet e ndryshëm të botës, apo në të vetmin det vetmitar me emra të ndryshëm, të kesh qenë pjesë e Edinburgut, Zyrihut, dy Kordovave, e Kolumbisë dhe Teksasit, të jesh kthyer, përmes lojës së ndërrimit të breznive, në tokat e lashta të racës sate:… Keep Reading
Thomas Mann Stockholm, 10 Dhjetor, 1929 Tani është radha ime për t’ju falënderuar dhe nuk është e nevojshme t’ju tregoj se me sa padurim e kam pritur. Por mjerisht, në këtë çast të së vërtetës kam frikë se fjalët do dështojnë ta shprehin atë që ndiej, siç ndodh shpesh me jo-oratorët e lindur. Të gjithë… Keep Reading
JORGE BUCAY (Buenos Aires, 1949) Na ishte një familje blegtorësh. Ata kishin një kope me dhen që i mbanin të gjitha bashkë të futura në një vathë. I ruanin, i kullosnin, kujdeseshin për to dhe i milnin. Herë pas here dhentë tentonin të dilnin nga vatha dhe të iknin. Atëherë, dilte, kryebariu, çobani më i… Keep Reading
Jazra Khaleed Qyteti më rrëmben poezitë nga teli i rrobave, i shet në tregun e zi dhe më dërgon me postë thika të vulosura me inicialet e tij. Më lë mesazhe zanore, më kërcënon që do zbulojë gjithë sekretet që ruaj poshtë dyshekut ose në pikëpresjet e mia, nëqoftëse nuk vras spiunët që e përgjojnë… Keep Reading
STATUJAT DHE NE-Janis Ricos Statujat e qeta, s’e vrasin mendjen që roniten; u priten krahët, këmbët a kryet dhe ato prapë rrinë drejt, në të njëjtin qëndrim, apo, të shtrira përmbys, buzëqeshin, apo, barkazi, na kthejnë kurrizin neve dhe kohës a thua se çiftëzohen, a thua se i dorëzohen një dashurie të pafund, dhe… Keep Reading
ATA IKIN… Agota Kristof Ata ikin ndërsa vogëlushi fle Por i do shumë dhe zgjohet. Shkon nga njëra dhomë në tjetrën, askush, askund. Ka pak frikë, futet sërish në shtrat, ka dëshirë të thërrasë dikë por shtëpia është bosh ai e di këtë dhe hesht. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
PAK NGA PAK PO MËSOHEJ-Agota Kristof Pak nga pak po mësohej me gjërat që ajo la, që harroi në shtëpinë e tij. Një kuti shkrepëse, një shami me lot, një shall të fëmijëve, dorashkat, ndonjëherë gjyzlykët. Zakonisht ai flinte kur ajo ikte, ishte i lodhur. E dinte që rrinte atje, në shtëpinë e… Keep Reading
Mëhallat e botës-Janis Rico Janë të pikëlluara mëhallat, janë të çveshura mëhallat. Retë qëndrojnë këmbëkryq sipër shtëpive dhe pinë bishtat e cigareve të ditës. Ja dyqani i kosaxhiut në qoshe. Llamba e parë ndizet. Qan një foshnjë. Vaji i saj varet nga mbasdita si varet katanàja e rreckosur nga telat e telefonit. Dhe nënat,… Keep Reading
CARLOS FUENTES (Meksikë, 1928 – 2012) Xhelozia vret dashurinë, por jo dëshirën. Ky është ndëshkimi i vërtetë i pasionit të tradhtuar. Urren gruan që prishi paktin e dashurisë, por vazhdon ta dëshirosh, sepse tradhtia e saj qe prova e vetë pasionit të saj. Xhelozia tregon se një lidhje dashurie nuk mbaron me mospërfillje. E dashura… Keep Reading
Në kohë të zymta-Bertolt Brecht Nuk do thonë: kur arra shkundej tek era frynte Por: kur Bojaxhiu* shkelte mbi punëtorët. Nuk do thonë: kur vogëlushi përplaste tasin e sheshtë mbi rrëmbesë të lumit Por: kur gatiteshin luftërat e mëdha. Nuk do thonë: kur gruaja hyri në dhomë Por: kur fuqitë e mëdha bënë marrëveshje… Keep Reading
