TË MJERAT DELE-JORGE BUCAY

in Letërsi/Përkthim/Tharm by

JORGE BUCAY
(Buenos Aires, 1949)

Na ishte një familje blegtorësh. Ata kishin një kope me dhen që i mbanin të gjitha bashkë të futura në një vathë. I ruanin, i kullosnin, kujdeseshin për to dhe i milnin. Herë pas here dhentë tentonin të dilnin nga vatha dhe të iknin. Atëherë, dilte, kryebariu, çobani më i vjetër, dhe u thoshte dhenve:
– Dëgjoni o dhen të pandërgjegjshme dhe mendjemëdha. Ju nuk e dini se vendi këtu është plot me rreziqe për ju. Vetëm këtu në vathë apo edhe jashtë vathës, por gjithmonë nën kujdesin tonë, ju do të keni ujë, ushqim dhe, mbi të gjitha mbrojtje që të mos ju hanë ujqit.
Përgjithësisht, kjo mjaftonte për t’i frenuar dhentë nga “ëndja e lirisë”. Një ditë lindi një qengj që ndryshonte nga kopeja, le të themi i zi. Dhe u rrit e u bë një dele e zezë. Kjo ishte shpirt-rebele dhe i nxiste shoqet të iknin nëpër livadhe dhe të gëzonin lirinë. Kontrollet dhe fjalët e bariut mjekërbardhë për t’i bindur dhentë për rrezikun e jashtëm, bëheshin gjithnjë e më të shpeshta. Megjithatë, dhentë bëheshin më xanxare dhe, sa herë që dilnin nga vatha për të kullotur, çobanët mundoheshin shumë për t’i mbledhur e për t’i bërë bashkë si kope.
Një natë, delja e zezë i bindi shoqet që të çanin vathën dhe t’ia mbathnin. Barinjtë nuk i vunë re. Vetëm kur u gdhi, panë që vatha qe prishur dhe kishte mbetur e zbrazët. Atëherë, ata shkuan te kryebariu, që ishte edhe kryetari i familjes dhe, duke qarë, i thanë:
– Kanë ikur, kanë ikur.
– Të mjerat ato…
– Si do bëjnë për të ngrënë?
– Po ujë kush do t’u japë?
– Po nga ujku kush do t’i mbrojë?
– Të shkretat ato, si do t’ia dalin pa ne?
Kryebariu u koll, thithi çibukun fort dhe tha:
– Vërtet, si do të bëjnë ato pa ne? Ama, më e keqja është se si do të bëjmë ne pa ato?!

Përktheu: Bajram Karabolli

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Latest from Letërsi

Go to Top