Fletë kalendari-Tasos Livadhitis Kush e di se çfarë do të ndodhë nesër,e kush mësoi se ç’ndodhi dje,vite të humbura atje….këtu, nëpër dhoma, nëpër trena,nëpër ëndrra.Por nganjëherë zëri i gruas në kohëperëndimi ngjasonme lamtumirën e një moshe që i vjen fundidhe ditët që të mungojnë, oh shkurti im, ndoshta na jepennë parajsë –Meditoj për hotelet… Keep Reading
Emri: Ahmed Salman RushdieLindur më: 19 Qershor, 1947Vendlindja: Mumbai, Maharashtra, IndiaProfesioni: Shkrimtar Zoti Rushdie, a keni një pikëpamje optimiste për botën? Jo. (Qesh) Me një fjalë! Mendoj se është shumë e vështirë të jesh shkrimtar në këtë pikë të historisë së botës dhe të jesh optimist. Megjithatë errësira e bën më të mirë komedinë. Çfarë ju motivon për të shkruar? Nuk… Keep Reading
Letrat e të Vdekurve-Wisława Szymborska Ne i lexojmë letrat e të vdekurve si gjëegjëza zotash — zotash sidoqoftë, sepse ne e dimë se çfarë ndodhi më vonë. Dimë se çfarë parash nuk u shlyen, të vejat që nxituan të martoheshin sërish sa kohë që kufoma ishte ende e ngrohtë. Ah të gjorët, të vdekurit… Keep Reading
Arbër Zaimi Ankthi i Kafkës vjen nga përballjet njëherazi me limitet e arsyes dhe të besimit, si fakultete të mendjes. Te “Metamorfoza” Gregor Samsës të tromaksur prej kandërrzimit i fanitet nëpërmend një zgjidhje e problemit të tij: “Po sikur të flija dhe ca e t’i harroja gjithë këto marrëzira?…” Ç’është kjo botë ku… Keep Reading
POEZIA-Aris Dhikteos Ah ti, Poezi, që veshe dehjen tonë lakuriqe, kur kishim ftohtë dhe kur nuk kishim rrobë të vishnim, kur ëndërronim, sepse nuk ekzistonte një tjetër jetë për të jetuar, nuk do të ketë më re, ku të mund të endim meditimet tona; nuk do të ketë më trupa, ku të mund të… Keep Reading
Jorge Luis Borge Ne jemi koha. E Heraklitit të Errët jemi parabola më e famshme në botë. Jemi uji, nuk jemi diamanti i fortë, uji që humbet dhe jo uji i ndenjur. Jemi lumi dhe jemi greku i vjetër që shihet në lumë. Pasqyrimi i fytyrës ndryshon në ujin e ndryshueses pasqyrë, në qelqin… Keep Reading
VERË E BARDHË RAHOVECI-Xhevdet Bajraj Sa herë që binte në gjumë poeti një muzë e lidhte kalin para derës dhe i hynte në ëndërr zbathur shkelte si gratë kur e shkelin rrushin për ta bërë verë. Një ditë prej ditësh poeti vdiq në gjumë muza mbeti e bllokuar në ëndërr zbathur. E morën poetin… Keep Reading
Lara Vapnyar Kur isha fëmijë kisha një familje kukullash. Ato jetonin në një kuti të kuqe këpucësh, të pikturuar me një çati kafe të errët dhe tenda të verdha, që të ngjante si shtëpi. Brenda saj kishte ca lodra plastike mobilje, plus edhe ca sende të zakonshme shtëpiake të bëra nga unë; një televizor i… Keep Reading
Një Jetë e Vështirë me Kujtesë-Wisława Szymborska Unë jam një audiencë e dobët për kujtesën time. Ajo do që unë të ndjek zërin e saj pa pushim, por unë nervozohem, shqetësohem, dëgjoj dhe nuk dëgjoj, dal jashtë, kthehem, pastaj largohem sërish. Ajo do gjithë kohën dhe vëmendjen time. Nuk e ka problem kur unë… Keep Reading
Një herë të vetme-Klara Koli Një herë të vetme mbështillmë si afshi i erës, si ledhatimi i vdekjes, që të fluturoj mes flakëve të kësaj shkretëtire. Një herë të vetme, mos e lër festën tonë përgjysmë, dehu për çdo natë poshtë syve të mi, qelizat e mia do fryheshin si tullumbace perle. Një herë… Keep Reading
