Tag archive

Rozafa Shpuza

Librashitësi-Rozafa Shpuza

Librashitësi-Rozafa Shpuza Kapakë historish të zverdhunastivon përditë n’thembër t’bulevardit, e njajtë me drojen e Akiliti ruhet zhumhurit të hapave që u shkojnë përbri.Titujt janë rrokë ndërvedi teksa n’epilog feks nji çmim i korrigjuem përçudshëm. Librashitësi përkulet mbi ta e njashtu i ulun kacukledhaton ngeshëm personazhet që rreken me u rinjallësa herë era shpalos fletët e… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Historia e nji rrugtimi-Rozafa Shpuza

Historia e nji rrugtimi-Rozafa Shpuza Jam ajo valixhja pa adresënë transportierin e aeroportit ku priten bileta lamtumirash.Rrotullohem njitrajtshëm pa dashtë me ia ditë për ngutin e udhëtarëve,ngarkue me premtime të nderuna n’atë fillin e bardhë mbi reku përshkohet fryma e avionit…Pres nji dorë me m’tërhekë e me m’shty mbi dizenjon futuriste të dyshemesku flirtojnë hapat… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Pranverë n’shpinë e braktisun-Rozafa Shpuza

Pranverë n’shpinë e braktisun-Rozafa Shpuza   Kët pranverëaskush s’i pa tue lotue hardhitë…Degët shtriqën shtatin e u lidhën ny ndërvedikësisoj sythet buluen kryenelte si thitha lehonash.Micave s’iu ba vonë se gërshana e krasitjesmbet varë në gozhdën e ndryshkunporse vazhduen aktin pagan tue klithë mnershëm maje murit t’oborrit,krejt n’harmoni me ekstazës pranverore.Tasi zinkut ku gjyshja mblidhte… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Nji vend që pash n’anderr-Rozafa Shpuza

Nji vend që pash n’anderr-Rozafa Shpuza Atje lulediellit sillen perkah hanae çarçafat vesojne prej epsheve natore.Atje peshperimat jane vathë varun ndër veshë dashnish ikacakepërshkue vargevi në fillin e horizonteve.Atje xixellonjat tubohen n’esëllin e agsholeveteksa i buzeqësh kuturu përgjumjes së recepsionistit.Atje ngjizen e zhbahen takimet rishtakeku ngutem me mberritë e pendueme për tana mëdyshjet që më… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Zgripmotet-Rozafa Shpuza

Zgripmotet-Rozafa Shpuza   S’asht e lehtë me i shtue nji vitshpatllave t’mrroluna prej thesit t’ditëveqë dromcohen poshtë shojeve të kohësteksa ikë turravrap përkah moskthimi…Shpesh dehem ndër zgripmoteme shpresë se shtimi i nji numri në kalendarka me i përngja nji krriklle ma shumëmbi tavolina pabesh,ku pulsimi i reklamës n’xhamm’kujton fikjen e qirave mbi tortëose dufin e… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Imtësina kryeqytetse-Rozafa Shpuza

Imtësina kryeqytetse-Rozafa Shpuza   Nën kët shi t’pabojëpërplasja e derës së taksisët’kujton çekiçin e gjyqtaritteksa cakton caqet e cikatuna t’lirisë.Pusetat refuzojnë me kapërdihenë e dhanë përdhuni,kësisoj hapat përmbyten prej vorbulla inateshe kori i namëve stërpik vitrinat e dekorueme me skonto dashnish fillikate.Imtësina tmerrësisht vulgarekurdisin zemrekun e sahatit me akrepa që ngasin në kah antiorar.Ekranet virtuale… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Mesditë maji-Rozafa Shpuza

Zakonisht në guidat turistike të qyteteve shkruhet për historinë e tyre, për kështjellat, kulinarinë, për mjegullën, liqenet, lumenjtë e detet.  Por unë mendoj se në guidën turistike të qytetit të Shkodrës duhet të përfshihet edhe poezia e Rozafa Shpuzës. Sepse kjo poezi mbështillet nga të gjitha aromat dhe ngjyrat e këtij qyteti dhe ti ndjen… Keep Reading

Letërsi/Pse shkruaj?

Pse shkruaj?-Rozafa Shpuza

Pse shkruani? Revista defekt-teknik ua drejtoi këtë pyetje disa shkrimtarëve dhe poetëve shqiptarë, brenda dhe jashtë vendit. Përgjigjia e radhës erdhi nga poetja Rozafa Shpuza. Vijon më poshtë. Pse shkruaj?-Rozafa Shpuza Pse shkruej? Me i rrëfye dikujt pse shkruej asht njajtë si me rrëfye pse frymoj apo pse buzëqeshi, me rrëfye pse këndoj, pse vallzoj apo… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Metamorfozë-Rozafa Shpuza

Metamorfozë-Rozafa Shpuza   Vajzat imcake të qytetit tem shtegtuen pa cak në kufijtë imagjinarë t’asaj botës shtremaluqe, vizatue me shkop mbi pluhnin e rrugicës… Iken, tue lanë mirazhin e përhanun të shpisë të përkundej prajshëm nën ritëm degësh të krasituna, që gjyshja ua mbidhte lotin n’nji tas zinku me plasa të ngatërrueme si flokë shtrigash.… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Testament-Rozafa Shpuza

Testament-Rozafa Shpuza   Pa asnji mëdyshje, i la trashëgim shpirtit vijat që gërdhishta me gozhdë mbi mur sa herë mata shtatin n’prag përvjetorësh. Paketën e gjysmueme t’duhanit, bashkë me çakmakun që don fërkue disa herë derisa t’kallet. Bllokun e poezive që shkrova ndër autobusët e çoroditun nga tallavaja e altoparlantëve t’vumë kithtas me valvitjen e… Keep Reading

Go to Top