EDUARDO GALEANO Montevideo 1940 – 2015 Dashuria është një sëmundje nga më të rrezikshmet dhe më ngjitëset. Ne të sëmurëve nga dashuria, na dallon kushdo. Sy, thellësisht të mavijosur, kallëzojnë se kurrë nuk flemë, të pagjumë natë pas nate prej përqafimeve ose prej mungesës së tyre, vuajmë prej ethesh dërrmuese dhe ndiejmë një nevojë të… Keep Reading
SHI-JUAN GELMAN (Argjentinë, 1930 – 2014) Sot po bie shumë shi, shumë, dhe duket sikur po lajnë botën fqinji im ngjitur këqyr shiun dhe mendon të shkruajë një letër dashurie, një letër për gruan që jeton me të dhe i gatuan, i lan rrobat dhe me të bën dashuri dhe i ngjan hijes së… Keep Reading
NATA-EDUARDO GALEANO (Montevideo, 1940 – 2015) Nuk më zë gjumi. Një femër më ka ngecur kryq mes qepallave. Po të mundja do t’i thosha të ikte; por një femër më ka ngecur kryq mu në grykë. Zonjë, M’i shqyej rrobat dhe ndërdymjet. Më zhvish, më shndërdy. Mua më zë gjumi në buzë… Keep Reading
FYTYRA PREJ TEJE-MARIO BENEDETI Kam një vetmi kaq të shpeshtë mbushur me kaq nostalgji dhe fytyra prej teje me lamtumira të dikurshme dhe puthje të mirëpritura me takime të para dhe vagonë të fundit. Kam një vetmi kaq të shpeshtë saqë mund ta organizoj si një kortezh sipas ngjyrave madhësive dhe premtimeve sipas epokave… Keep Reading
JAIME SABINES (Meksikë, 1926-1999) Për disa ditë, shpresoj të shërohem prej teje. Duhet mos të të frymoj më, mos të të tymos më, mos të të mendoj më. Është e mundur. Nëse zbatoj rekomandimet e moralit të radhës. Receta është kohë, dorëheqje, vetmi. Si thua nëse të dua vetëm një javë, jo më shumë? Nuk… Keep Reading
DATËLINDJE DASHURIE-ÁNGEL GONZÁLEZ Si do të jem unë kur të mos jem më unë? Kur koha ta ketë modifikuar strukturën time, dhe trupi im të jetë tjetër, tjetër gjaku im, të tjerë sytë dhe flokët e mi. Do të mendoj për ty, mbase. Me siguri, trupat e mi të njëpasnjëshëm – duke më zgjatuar, të… Keep Reading
VDEKJE NË HARRESË-ÁNGEL GONZÁLEZ (Spanjë, 1925 – 2008. Çmimi “Princi i Asturias”, 1985) Unë e di që ekzistoj ngaqë më përfytyron ti. Jam i gjatë ngaqë ti më mendon të gjatë dhe jam i pastër ngaqë ti më sheh me sy të mirë, me vështrim të dëlirë. Mendimi yt më bën të zgjuar dhe, në… Keep Reading
PRES-MARIO BENEDETI (Montevideo, 1920 – 2009) Të pres kur nata të ketë aguar, psherëtima shpresash të copëtuara. Nuk besoj se do të vish, e di, e di se s’do të vish. E di se largësia të lëndon, e di se netët më të ftohta janë, e di se tanimë ti nuk je. Mendoj se di… Keep Reading
Poezi Vertikale-Roberto Juarroz 52 Sot nuk bëra asgjë. Por brenda meje u bënë shumë gjëra. Zogj që nuk ekzistojnë gjetën folenë e tyre. Hije që ndoshta ekzistojnë gjetën trupat e tyre. Fjalë që ekzistojnë rifituan heshtjen e tyre. Të mos bërit asgjë e shpëton ndonjëherë ekuilibrin e botës, duke vendosur diçka që peshon… Keep Reading
Poezi vertikale-Roberto Juarroz Jemi kopja e një teksti që kurrë s’do të hidhet në të pastër. Me fjalë të fshira, të përsëritura, të shkruara keq e madje edhe me gabime ortografike. Me fjalë që presin, siç presin gjithë fjalët, por këtu të braktisura, dyfish të braktisura mes kufijsh të çrregullt dhe të ngurtë. E… Keep Reading
