Gjithmonë-Frederik Rreshpja

Gjithmonë-Frederik Rreshpja

Është gjithmonë një trëndafil,
ndoshta edhe prej reje,
ose i bërë nga zëri im.

Është gjithmonë një yll që fle e gdhihet te dritarja ime
Dhe një zog që ikën nga kafazi i qiellit,

Është edhe hija jote ngjyrëgri që lulëzon.

Hija jote gjithmonë më ka kujtuar
Ngjyrën e aeroporteve braktisur nga avionët.

Është një mesditë që zhvendos horizontet
Dhe unë ngjyros ylberë
Që shirat nuk i kanë njohur kurrë

Që në ditën e parë kur lindën shirat.

Është një mbrëmje që thyen muzgun e vet dhe bëhet ditë,

Është një ajër që tringëllin; këputen telat
Dhe unë kurdis violina të reja,

Sepse gjithmonë është e diel.
Madje edhe me vite, kur vjen ti.