Vdekja e Lorës -Frederik Rreshpja Rri në muzg sikur të janë rrëzuar kohërat përsipër,gati për përjetësi. Nuk më flet. I ke premtuar vdekjes, e kuptoj.Por ti në këtë botë erdhe për mua, jo për qiejt.Kemi qenë përherë bashkë, që të rinj,Dhe tani më le!Mua më trishtojnë stinët. Ti e ke ditur,dhe me botën më ndan… Keep Reading
Defekt-teknik i kërkoi poetes Neviana Shehi të zgjidhte një prej shkrimeve të revistës dhe mbi të do të ndërtohej një bashkëbisedim në trajtën e një recense. Ajo zgjodhi poezinë “Nënës” të poetit Frederik Rreshpja. Poetja madje edhe e lexoi poezinë, të cilën mund ta dëgjoni këtu: Neviana Shehi Arlinda Guma: Pse zgjodhët pikërisht… Keep Reading
Nënës-Frederik Rreshpja Nëna ime dhembje e pashuar,Ka kaq vjet që rri në dhé të zi,Edhe yt bir siç duket së shpejtiDo e lërë këtë botë. S’më vjen keq që iki kështuSe asnjëherë i lumtur nuk kam qenë,Veç në pyjet ku xhindet vallëzojnë, Rreth drurëve të galvanizuar në hënë. Shkoj te lumi ku qajnë ciganëtPër… Keep Reading
Revista defekt-teknik fillon një rubrikë të re me titull “Si e kam njohur Frederik Rreshpjen”, ku bashkëkohës të tij sjellin detaje nga jeta e tij, me mjaft interes për lexuesin. Qëllimi i kësaj rubrike është të mbledhë sa më shumë të dhëna për Rreshpjen njeri, meqë institucionet zyrtare flasin pak apo aspak për këtë poet… Keep Reading
Shpëtim Kelmendi Nga tërë ajo hordhi poetësh që dolën nga këneta e realizmit socialist dhe zbarkuan në brigjet e viteve ’90, vetëm Frederik Rreshpja qe në gjendje ta dëlirte poezinë e tij nga ato pak stërkala balte të realsocit, vetëm ai qe në gjendje të shndërrohej në urë lidhëse midis poezisë së mirë të traditës… Keep Reading
Testamenti i Skëndebeut-Frederik Rreshpja Merreni shpatën time! Vëreni mbi drurin më madhështor të bregdetit. Le të vërtitet ajo nga duart e stuhisë! E kam fjalën këtu: duhet të armatosim çdo gjë. Edhe erërat. Ja dhe stapi im prej ulliri, mbilleni! Mbi degët e tij mund të varni armët. Duke vështruar kurmet plot plagë të… Keep Reading
Etyd-Frederik Rreshpja Degët e drurëve lëkunden fluror Mbi ballin e pjerrët të çative, S’ka gjë në mos rëntë kësaj nate dëborë Do bjerë në kujtesën e fëmijëve! Keep Reading
Peizazhet e natës-Frederik Rreshpja Zhduken drurët me fjalë e me gjethe Dhe luleve u rrëzohen ngjyrat, Nata gdhend në ajër statujat e hijeve. Eja ti, tërë dritë si dashuria, Hidh ngjyra mbi lulet, Vër rregull mbi peizazhet e botës! Nëse nuk vjen, Do të tretem nëpër kështjellat e ftohta, Vizatuar brutalisht nga nata. Keep Reading
Ky shi sonte-Frederik Rreshpja Qerrja e shiut mbjell pellgje nëpër natë Dhe ikën pyjeve me vërtik. Qerrtari i zi nëpër kodra I bie vjeshtës me kamxhik. Tërë verës portretet tona vareshin nëpër gjeth’, Edhe zëri im varej. Tani bromuri i argjendtë i diellit Tretet në shi i zbardhur. Lëkundet qerrja e pikëlluar e… Keep Reading
Aerodrom-Frederik Rreshpja Dal e të pres në breg të një qielli Dal e të pres buzë një reje. Vështroj si rrëzohen shirat, ylberët, yjet. Zbrit! E di që je diku pas një mjegulle. Venë e vinë avionët e botës Poi ti në ç’shira je fshehur vallë? A e ke parë dhimbjen time? Si ngjitej… Keep Reading
