Unë jam Askush! Kush je ti?-Emily Dickinson Unë jam Askush! Kush je ti? A je ti – Askush – gjithashtu? Atëhere jemi dy! Mos thuaj gjë! Mund të hapin fjalë – e ke parasysh! Sa e zymtë – të jesh – Dikush! Sa publike – si një Bretkosë – T’i thuash emrin tënd… Keep Reading
Strehë për natën-Bertolt Brecht Më thonë se në New York Në cepin e 26th Street dhe Broadway Dikush rri për çdo natë të muajve dimërorë E pasi u lyp kalimtarëve të holla Paguan një strehë për nevojtarët e mbledhur që të kalojnë natën. Bota s’do ndryshojë për kaq gjë Marrëdhëniet mes njerëzve nuk do… Keep Reading
BISEDË ME GURIN-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Trokas në portën e gurit. – Jam unë, lermë të hyj. Dua të hyj brenda teje, të hedh një sy, të dëgjoj frymëmarrjen tënde. – Ik, thotë guri, Jam mbyllur me çelës. Edhe i thyer në një mijë copa do rri gjithmonë i mbyllur. Edhe i thërrmuar në… Keep Reading
Probleme brisku-Ali Luca Po rruaja mjekrën për herë të parë, isha diku te të tetëmbëdhjetat dhe mjekra nuk ishte kushedi se çfarë. Derën e banjës e harrova hapur në dyzet e pesë gradë, si në ato skicat e arkitekturës, në të cilat dyert janë gjithmonë kështu. Kisha mbaruar punë me njërën faqe, kur im… Keep Reading
Luigi Pirandello Shumë vjet më parë, ai çobani, dora vetë, njeriu që jetonte si egërsirë nëpër shpate malesh, pranoi të rrinte model për një shtyllë altari për një piktor që s’dihet nga erdhi, i cili kishte punuar mostrat dhe studimet e tjera paraprake. Se ç’rol i ra për hise në tablonë e shenjtë as që… Keep Reading
KËTË NATË MUND T’I SHKRUAJ VARGJET MË TË TRISHTA-Pablo Neruda Këtë natë mund t’i shkruaj vargjet më të trishta. Të shkruaj, për shembull: “Nata është e yjëzuar dhe dridhen, të kaltër, yjet atje në lartësi”. Era e natës shëtit nëpër qiell dhe këndon. Këtë natë mund t’i shkruaj vargjet më të trishta. E kam… Keep Reading
Varrim-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 “kaq papritur, kush e priste” “stresi, duhani, ia kisha thënë” “çka, mirë, falemnderit” “hapi ato lulet” “edhe i vëllai nga kjo e pat, do e kenë për xhins” “s’do t’ju kisha njohur kurrë me këtë mjekërr” “vetë e ka fajin, s’i rrihet pa futur hundët” “ku vajti ai i riu që… Keep Reading
Në kërkim të vdekjes së bukur-Erlind Sulko Doktori i tha Krenarit: të ka mbetur edhe një javë jetë. Ai la tek gota e ujit një letër për djalin e mërguar dhe e braktisi krevatin e spitalit, pa përshëndetur askënd. Para oborrit të spitalit, infermierët pinin cigare e bisedonin për rritjen e rrogës.… Keep Reading
Moçali-Bertold Brecht Kam parë shumë miq, mes të cilëve dhe mikun që desha më tepër, të fundosen të pafuqishëm në moçalin pranë të cilit kaloj përditë. Dhe fundosja nuk mbaronte në një mëngjes të vetëm. Shpesh duheshin disa javë; kjo e bënte edhe më të tmerrshme. Dhe kujtimi i bisedave tona të gjata ku ndanim… Keep Reading
Granit Zela E pra, mua më ndodhi. Mosha po më ikte. Kishte kohë që i kisha kaluar të tridhjetat ndaj duhej të martohesha. Nuk është puna se tridhjetë e pesë isha vonë, por varet me kë krahasohesh. Po të krahasohesha me shokët e universitetit tani kishin nga dy a tre kalamaj. Po të krahasohesha me… Keep Reading
