FUNDSHEKULL- Wislawa Szymborska-Nobel 1996

FUNDSHEKULL- Wislawa Szymborska-Nobel 1996

 

Duhet të ishte më i mirë se të mëparshmit ky shekulli ynë XX.

Nuk do të ketë më kohë ta provojë këtë,

vitet i ka të numëruara,

hapin të lëkundshëm

dhe frymën të shkurtër.

 

Tashmë kanë ndodhur shumë gjëra

që s’do duhej të kishin ndodhur,

dhe çka duhet të ndodhte

nuk ndodhi.

 

Ndër të tjera, do të duhej të shtegtonim

drejt pranverës dhe lumturisë.

 

Frika duhej të ish zhdukur nga malet dhe luginat,

e vërteta, më shpejt se gënjeshtra,

duhej të kish gjuajtur në shenjë.

 

Disa fatkeqësi nuk duhej

të ndodhnin,

si për shembull lufta

dhe uria, e kështu me radhë.

 

Duhej respektuar

ndjeshmëria e njerëzve të ndjeshëm,

besimi, e kështu me radhë.

 

Kush deshi të ngazëllehej për botën

gjendet para një sfide

të pamundur.

 

Marrëzia s’është shaka.

Urtësia nuk është gazmore.

Shpresa

nuk është më ajo vajzë

e kështu me radhë, fatkeqësisht.

 

Zoti duhej më në fund të besonte te njeriu

i mirë e i fortë,

por i miri dhe i forti

bëjnë gjithmonë dy vetë.

 

Si të jetosh – më pyeste në një letër

dikush të cilit po i bëja

të njëjtën pyetje.

 

Përsëri dhe si gjithmonë,

siç e shohim më sipër,

nuk ka pyetje më urgjente

se pyetjet naive.

Përktheu: Alket Çani