POEZIA NË BURG-Visar Zhiti MALLKIMI Të gjithë të mos kthehen në shtëpi mbrëmjeve… Të mos kesh copën tënde të mbrëmjes, dhomën tënde të mos kesh, as rrugën, as kthimin. Tmerrësisht njëlloj të jenë ditët, pesë herë rresht e premte, gjithmonë e martë ters, asnjëherë e diel. Të mos kesh më shqetësime të vogla punë lotësh… Keep Reading
VENDI YNË-Janis Ricos (1 maj 1909 – 11 nëntor 1990) U ngjitëm në kodër për të parë vendin tonë –ca troje të shkreta, gurë, ullinj.Vreshta që zbresin anës detit. Pranë parmendës,tymon një zjarr i mpakur. Me rrobat e gjyshit,kemi bërë një dordolec për të trembur galat. Ditët tona ndjekin udhën e tyre për pak… Keep Reading
EPITAF-Visar Zhiti Ti po vdes dhe brohoretasgjë nuk po thua ti, populli im ! 3- NË LIRINË TJETËR, JASHTË… * * * Kisha shkruar dikur: ku e gjeni ju kohënpër t’u urryer, kur jeta nuk mjafton për dashurinë? Dhe dua të shtoj tani: a mjafton vdekja për të qetësuar dhimbjet e mëdha e mallkimet… Keep Reading
LAMTUMIRË-Du Mu (803-852) Dashuria që kishte dikurE ka braktisur.Po pimë për herën e funditKupën e krisur.Dhe buzën në gaz nuk e vëAs me pahir,Gjithçka përreth tani na lëNjë lamtumirë.Por në shandan, deri në ag,Qirinjtë sotDo qajnë me lotët që ajoS’i derdhi dot. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
Spartak Lalaj Mundësia më e madhe, duke u nisur nga të gjitha provat që shkencëtarët kanë sot, është se fundi i universit do të jetë një proces i ngadaltë dhe i gjatë, i njohur me termin “Ngrirja e madhe”. Në këtë skenar, universi do të zgjerohet pafundësisht dhe pas njëqind triliardë vitesh do të arrijë… Keep Reading
JETË-Visar Zhiti Të kam dashur… Shiun tim, kthesën e rrugës që të largon nga shtëpia, puthjen e parë, t’i kisha dhënë ty. Thashë, të kam dashur! Bregun e detit, abazhurin mbi fjalorët, rebelimet e mia t’i kisha dhënë ty. Të kam dashur, kaq shumë të kam dashur!Spektaklet e reve blu të syve të mi që… Keep Reading
I saj dyzimi-Sueton Zhugri Le ti hedhim një sy dyshemesë.E shehmbi gjakun e natës atjepasqyrohen yjet,sfera të ndritshme ngazëllimi kur ne unjohëm, dhe kjo ishte lumturia Me copa trupi të shkëputura arnuarnë një Arushë të Madhedashurie bipolare gjithë çataj.. Dhe qielli thërret se ndjen mungesë Dhe hëna përlyhet me mall të kuq Dhe gjaku… Keep Reading
Lëkura e pjeprit-Klara Koli Një gropëz pendese po t’i hapejmes kraharorit atij,do bëhesha ajo merimangaqë hiqet zvarrë në rrobat e tij,deri kur një njeri nga ishulli i të marrëvetë merrte megafonin e të thoshte,dashuria ta bëri lëkurën e zemrëssi të pjeprit, po ti nuk pyete asnjëherë,gërmove për të gjetur një galeri,një galeri që e… Keep Reading
Poezi nga Huang Tingjian 1045-1105 Ku të ketë shkuar, vallë, kjo pranvera? Qetësi. Trishtim. Po si ta kërkosh, ku? Nëse dini gjë ku është fshehur pranvera, I thoni të kthehet e të rrijë këtu. S’ka lajm nga pranvera. Mos e patë gjë? Bengu mund ta dijë ku ta gjejmë pranverën. Po kush ta përkthejë… Keep Reading
Spartak Lalaj Dymbëdhjetë… – u dëgjua zëri i spikerit.Ndiente një aromë të shpifur kërme. E kishte ndier që në mëngjes kur u zgjua nga gjumi. Aq e kudogjendur ishte era e shpifur, saqë për një çast ai bindi veten se gjithmonë e kishte ndier atë erë, veçse sot i kishte kushtuar vëmendje, kushedi pse. Nuk… Keep Reading
