Jenny Offill Hera e parë që lexova Virginia Woolf-in, ishte për arsye jashtëletrare. E dija që ajo ishte çmendur. Por doja të dija saktësisht sa. Në vitin 1916, Virginia Woolf shkroi për një veçori që përshkon të gjitha veprat reale të artit. Librat e disa shkrimtarëve (ajo po fliste për Charlotte Brontë-në në atë kohë)… Keep Reading
Ati im-Sueton Zhugri Të mbaj mend nga largVetullat e egra Flokët e butë nga larg Nga larg mjegullën përkëdhelëse të duarve Përqafimin që dridhet si flutur nën re.Nga larg bashkë me kollën pa shkak edhe ëndrrat për një botë më të mirëSa larg nën dhé duket se e ke çuar zemrën…Por sado të rënda të… Keep Reading
Po të jem një gotë me flakë/Klara Koli Po t’i kem lotët të padukshëm,krijoj Brahmaputrën deri në këmbët e tua,deri në shtizat e hedhura mbi divanin tënd.Po ta kem trupin prej cope,një rrobaqepëse bujare do t’jem bërë,do të kem prerë gjithë copën e bukurnë zemër të zemrës dhe do të ta kem dhuruar,paçka se do… Keep Reading
FILLIM HISTORIE-Wislawa Szymborska Bota nuk është kurrë gatipër lindjen e një fëmije. Anijet tona ende nuk janë kthyer nga Vinlandi.Na duhet të kalojmë ngushticën e Shën Gotarit.Duhet t’u shpëtojmë rojeve në shkretëtirën e Tharit,të mbërrijmë përmes kanaleve në qendër të Varshavës,të gjejmë mënyrën për të takuar Mbret Harald Bullafiqin,dhe të presim rënien e ministrit… Keep Reading
Fëmijë i përkohësisë-Sueton Zhugri Gjithë lotët e gjithësisë mbaj mbi supe dhe breshërin e rëndë të luleveYllin polar si qen tërheq gjer në derë të më shurdhojë me lehjet e tij …Ulur në pragun e thellësiveÇ’është e reja e vjetër ende e pathënë?Gjymtyrë pas gjymtyre thyhet dhe vetmia që më ndjell si melodiZukatja që… Keep Reading
Mario Benedetti Në fillim qe heshtja. E mërzitshme, e pashueshme, e fuqishme. Heshtja është si një lagunë madhështore. Veshi shkencor dhe ateist ende nuk e kanë zbuluar se cili qe tingulli i parë që u përplas me këtë qetësi e as cila qe gjallesa e parë që shqiptoi britmën e përurimit.Prandaj për origjinën humane, besimtarët… Keep Reading
Ç)evolucion-Sueton Zhugri Ja yjet u çmësuan me gënjeshtrat e lutjeve.Sendeve nuk u bëjnë më emrat.Pluhuri i guroreve nuk bëhet më gëlqere se e bardha e syve.Tym ecin milingonat rrugëve të tyre të fshehta me emra pompozë.Gjinia është çbarazuar. Pjellin epruvetat. Organet seksuale kanë humbur lëvizjet dhe ngrirë në silikone ngjyrash që dridhen.Vetëm fluturat kanë mbetur… Keep Reading
Poezi nga Wisława Szymborska Unë e mbaj mend aq qartë – sesi njerëzit, kur më shihnin mua, e linin fjalën në mes.E qeshura vdiste. Duart e të dashuruarve shkëputeshin. Fëmijët vraponin te nënat e tyre. Unë nuk ua dija as emrat jetëshkurtër. Dhe atë këngën për një gjethe të vogël jeshile – askush nuk e… Keep Reading
LAMTUMIRË-Wang Wei Ti zbrite nga kali. Unë të shtiva verë,Pastaj të pyeta për ku je nisur kështu.Ti zhgënjimin tënd më rrëfeve:Për dimërim po shkoje në Malet e Jugut. Nuk kam më pyetje për ty; udhë të mbarë! Horizontit pa fund shtrihen re të bardha. MUZG VJESHTE NË MAL Pas shiut të ri, në malin e… Keep Reading
Histori pafundësie-Sueton Zhugri Rrjeta e fatit endetPrej një merimange pa sy Katrorët shpështillen prej fijeshblu të padukshme kapur n’yje tejet të largët në gjuhën e kometave. Vrima e zezë e gjahut gëlltit mishin e ditëve me syrin e një gjahtari fshehur në çdo gjethe të stinëve. Flegër e një historie pa fund, që zhvesh lakuriq… Keep Reading
