Anita Zela Ka ardhur vjeshta edhe këtu, në qytetin që numëron ditët e pritjes për ty me gjethe. Ka ndalur kudo; në pemë, në rrugë e nën hapa. Ti e di, Nju Jorku s’më ka dhënë asgjë, asnjëherë, por tani më jep pritjen të vij tek ti, të kthehesh, të më shkruash, të tregoj ditët… Keep Reading
DISA DUAN POEZINË-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Disa – pra, jo të gjithë. Madje as shumica e të gjithëve, përkundrazi. Dhe pa llogaritur shkollat, ku është e detyrueshme, si dhe poetët vetë, i bie jo më shumë se dy në një mijë. Duan – por duan edhe gjellën me thjerrëza, duan lëvdatat dhe ngjyrën e… Keep Reading
Luan Rama Sapo kisha parë në internet disa xhirime të vizitës së Ezra Pound-it në Paris në vitin 1965. Një xhirim amator me sa duket, i dy shkrimtarëve të rinj francezë, që po e shoqëronin dhe që ishin admiratorë të letërsisë së tij. Pound vinte nga Italia, ku prej shumë vitesh jetonte në Venecia, por… Keep Reading
RROKUR-Robin Beth Schaer Trupat e pajetë janë për varrmihës e kasapë. Për duar me doreza. Edhe djali im nuk prek një trumcak a lakuriqës të rënë si te ishte stufë e nxehtë. Kur ai vëren fluturën në oborr, e vështron ngultas. Është e cofur, i them, mund ta prekësh. E kundërta e kësaj: fluturat… Keep Reading
Fëmijët luajnë luftērash-Bertold Brecht Fëmijët luajnë luftërash. S’ndodh të luajnë paqesh se të rriturit luftojnë ngaherë, ti bën “pau” e qesh; ushtari i shtie një tjetër njeriu dhe ky nuk qesh më. Kështu e ka lufta. Një tjetër lojë duhet shpikur: t’i japim botës gaz të mos qajë më. Paqe do të thotë që jo… Keep Reading
Ditar internimi-Janis Ricos (fragment) Miços i erdhi sot një letër prej vendlindjes së tij, Skopelos, Antigona i shkruan: “Vjeshta në ishull u mbush me zambakë të verdhë. O Miço ziu – i thotë – nuk besoj se i mban mend këta zambakë;. ti nuk merrje vesh nga botanika.” Miçoja fshiu syzet, e lexoi edhe… Keep Reading
Një çikë padjallëzi-Janis Ricos Ditë të qeta me pemë të shumta. Të shkon ky fllad rreth buzëve. Të shkon kjo lule që je duke soditur. Pra, nuk qenkan gënjeshtër deti, perëndimi dhe kjo varkë që lundron trëndafilishtës së muzgut duke patur për pasagjere të vetme një vajzë dhe një kitarë të pikëlluar. Lërmë t’u… Keep Reading
GABRIEL GARCIA MARQUEZ Imagjinoni një fshat shumë të vogël në të cilin jeton edhe një zonjë e moshuar me dy fëmijë: një djalë 17 vjeç dhe një vajzë 14 vjeçe. Nëna është duke u shtruar sillën bijve të vet, por në fytyrë ka njëfarë shqetësimi. Fëmijët e pyetën se çfarë i kishte ndodhur dhe ajo… Keep Reading
Sonata e dritës së hënës-Janis Ricos (Fragment) Dhe hëna, një vrimë në kafkën e botës – mos shiko ç’ka brenda, është një forcë tërheqëse që të gllabëron – mos shiko, mos shikoni, mbamëni vesh ç’ju them – do të bini brenda. Ky marramemdth i bukur, i lehtë – do biesh – një pus i mermertë… Keep Reading
AUTOPSIKOGRAFI-Fernando Pessoa Poeti është një shtiracak. Shtiret aq përsosmërisht Saqë bën sikur është dhembje Dhembja që ndien realisht. Dhe ata që i lexojnë Shkrimet e tij ndiejnë vërtet Jo dy dhembjet që ka poeti, Por veç atë që s’kanë vetë. Kështu, duke rrokur arsyen, Mbi shinat rrethore ecën Treni i vogël me susta Që… Keep Reading
