Krenar Zejno Çapitem nëpër terr, mugëtirën hulumtoj / rrëmoj me një bastun të pasigurt / unë që e përfytyroja parajsën / si një bibliotekë. Më shumë se analogjia mes parajsës dhe bibliotekës si një gjetje figurative e Borgesit, besoj se lexuesin e tërheq dhe topit marramendja që ky synon vazhdimisht të na paraqesë dhe “manipulojë”… Keep Reading
Nji vend që pash n’anderr-Rozafa Shpuza Atje lulediellit sillen perkah hanae çarçafat vesojne prej epsheve natore.Atje peshperimat jane vathë varun ndër veshë dashnish ikacakepërshkue vargevi në fillin e horizonteve.Atje xixellonjat tubohen n’esëllin e agsholeveteksa i buzeqësh kuturu përgjumjes së recepsionistit.Atje ngjizen e zhbahen takimet rishtakeku ngutem me mberritë e pendueme për tana mëdyshjet që më… Keep Reading
Jenny Offill Hera e parë që lexova Virginia Woolf-in, ishte për arsye jashtëletrare. E dija që ajo ishte çmendur. Por doja të dija saktësisht sa. Në vitin 1916, Virginia Woolf shkroi për një veçori që përshkon të gjitha veprat reale të artit. Librat e disa shkrimtarëve (ajo po fliste për Charlotte Brontë-në në atë kohë)… Keep Reading
Ati im-Sueton Zhugri Të mbaj mend nga largVetullat e egra Flokët e butë nga larg Nga larg mjegullën përkëdhelëse të duarve Përqafimin që dridhet si flutur nën re.Nga larg bashkë me kollën pa shkak edhe ëndrrat për një botë më të mirëSa larg nën dhé duket se e ke çuar zemrën…Por sado të rënda të… Keep Reading
Po të jem një gotë me flakë/Klara Koli Po t’i kem lotët të padukshëm,krijoj Brahmaputrën deri në këmbët e tua,deri në shtizat e hedhura mbi divanin tënd.Po ta kem trupin prej cope,një rrobaqepëse bujare do t’jem bërë,do të kem prerë gjithë copën e bukurnë zemër të zemrës dhe do të ta kem dhuruar,paçka se do… Keep Reading
FILLIM HISTORIE-Wislawa Szymborska Bota nuk është kurrë gatipër lindjen e një fëmije. Anijet tona ende nuk janë kthyer nga Vinlandi.Na duhet të kalojmë ngushticën e Shën Gotarit.Duhet t’u shpëtojmë rojeve në shkretëtirën e Tharit,të mbërrijmë përmes kanaleve në qendër të Varshavës,të gjejmë mënyrën për të takuar Mbret Harald Bullafiqin,dhe të presim rënien e ministrit… Keep Reading
Jorge Luis Borges «[…] Për aq sa më kujtohet, grekët nuk i përdornin shumë librat. Është fakt që shumica e mendimtarëve të njerëzimit nuk i janë drejtuar shkrimit, por fjalës. Mendoni për Pitagorën, për Krishtin, për Sokratin, për Budën etj. Dhe meqenëse përmenda Sokratin, do doja të thosha dy fjalë për Platonin. Më kujtohet që… Keep Reading
Fëmijë i përkohësisë-Sueton Zhugri Gjithë lotët e gjithësisë mbaj mbi supe dhe breshërin e rëndë të luleveYllin polar si qen tërheq gjer në derë të më shurdhojë me lehjet e tij …Ulur në pragun e thellësiveÇ’është e reja e vjetër ende e pathënë?Gjymtyrë pas gjymtyre thyhet dhe vetmia që më ndjell si melodiZukatja që… Keep Reading
Mario Benedetti Në fillim qe heshtja. E mërzitshme, e pashueshme, e fuqishme. Heshtja është si një lagunë madhështore. Veshi shkencor dhe ateist ende nuk e kanë zbuluar se cili qe tingulli i parë që u përplas me këtë qetësi e as cila qe gjallesa e parë që shqiptoi britmën e përurimit.Prandaj për origjinën humane, besimtarët… Keep Reading
Jorge Luis Borges «[…] Në fillim, si gjithë të rinjtë, u përpoqa të maskohesha. Fillimisht po gaboja aq shumë saqë, në kohën kur lexoja Carlyle-in dhe Whitman-in, isha i bindur se e vetmja mënyrë për të shkruar prozë ishte ajo e Carlyle-it dhe e vetmja mënyrë për të shkruar vargje ishte ajo e Whitman-it. Në… Keep Reading
