Category archive

Letërsi - page 145

Lentet-Rozi Hysuka

Falë mentalitetit disa njerëz e kanë të vështirë të përshtaten me të renë. Ndonjëherë lëshohen turravrap prej kuriozitetit, çudisë apo edhe naivitetit. Nuk mund të shohin përtej asaj që u ofrohet si një tendencë. Shpesh shoqëritë bëhen pjesë e iluminimit, por për disa njerëz kjo është diçka e pakuptueshme. Mjafton konformizmi fodull për të kuptuar… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Ato që thuhen tani-Natasha Lako

Si do të përballosh ti, nënkupto unë, gjithë ato eko të thella godinash metali, gjithë ato tabela faqendritura, gjithë ato lajme kacavjerëse, gjithë ato aksidente të papritura, gjithë ato kthina ku thuhet qoftë larg për ditë, gjithë ato gama kalendarike për të cilat dikush patjetër do të dalë të thotë janë vetëm të miat, përfshi… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Lëmsh-Arb Elo

Loz me lëmshin që të bie nga prehri, ndërsa thur çorapet e leshit, Shtëllungat e tymit të bardhë i bën fill, i kalon në gishta, i bën top, Qethur janë delet e reve që po mjelin bijtë e tu në vathën e largët, Të fërkohem këmbëve, të lutem të më përkëdhelesh prapa veshit, t’më pëshpëritësh… Keep Reading

Letërsi/Tharm

Sikur qentë të mund të deheshin, zonjë!-Arlinda Guma

Sikur qentë të mund të deheshin, zonjë! Arlinda Guma – Alo, Greta? – Jo zotëri, nuk jam Greta, keni gabuar numër… – Ah… më falni… unë… kërkoja Gretën… – Nuk ka Greta këtu zotëri… natën e mirë!… – Natën e m… Receptori ulet në mbajtëse përpara se zëri i të panjohurit të mbarojë fjalën. Gruaja… Keep Reading

Letërsi

Tre libra-Arb Elo

Arb Elo Ndoshta librat që rendis më poshtë janë përkthyer tashmë në shqip. Nuk e di, por edhe nëse janë përkthyer ndërkohë, do t’ia rekomandoja dikujt t’i lexonte në një gjuhë të madhe të huaj e kjo vlen më së pari për Lao Tse-në, këtë klasik i cili vlen për Lindjen e Largët po aq… Keep Reading

Letërsi/Përkthim/Tharm

Një buzëqeshje për t’u kujtuar – Charles Bukowski

Një buzëqeshje për t’u kujtuar – Charles Bukowski Ne kishim ca peshq të kuq, dhe ata vërtiteshn rreth e rrotull, në globin e qelqtë mbi tavolinë pranë perdeve të rënda, që mbulonin pamjen që dukej prej dritares. Nëna ime, gjithmonë duke buzëqeshur, na donte të gjithëve të ishim të gëzuar. Më thoshte: – Ji i gëzuar… Keep Reading

1 143 144 145 146 147 149
Go to Top