Franz Kafka «Është pak a shumë kështu: Unë, kafsha e pyllit, isha atëherë në pyll, dergjesha diku, në një gropë gjithë llucë (llucë nga shkaku i pranisë sime, kuptohet); por, ja, të pashë në lirinë që ta jep e përjashtmja, si gjënë më të mrekullueshme që kam parë ndonjëherë, i harrova të gjitha, harrova vetveten… Keep Reading
BRUNANBURH, 937 T.Z- JORGE LUIS BORGES S’ke askënd në krah. Mbrëmë vrava një burrë në betejë. Qe trim e shtatëlartë, prej lozës së qëruar të Anlafit, Shpata i përshkoi gjoksin, pak më të majtë. U përpëlit përtokë dhe u bë shujtë për korbat. Më kot do ta presësh, o grua që s’të njoh. Nuk do… Keep Reading
Agota Kristof Hoqa dorë nga gjithçka për të shkruar veprën e jetës sime. Jam shkrimtar i madh. Askush s’e di këtë, ngaqë ende s’kam shkruar asgjë. Por kur ta shkruaj, ama, librin, romanin tim… Kjo është arsyeja pse hoqa dorë nga puna e zyrtarit dhe si… nga çfarë tjetër? Nga asgjë tjetër. Sepse miq s’kam pasur… Keep Reading
Luan Rama Raymond Duncan (Rajmond Dunkan) bën pjesë në atë elitë amerikane e cila u shfaq në Parisin e lirë e antipuritan që në fillimet e shekullit XX, ku veç poetit Oscar Wilde, filozofit Ezra Pound, autorit të “Uliksit” James Joice, që u botua së pari në Paris nga amerikania tjetër Silvya Beach, drejtuese e… Keep Reading
Anita Zela Mara Gjoni hyri në restorantin Amore da Roma në Detroit, fiks në orën 7 e gjysmë të së dielës. Kisha arritur aty rreth 20 minuta më parë. Atë mëngjes isha zgjuar si çdo ditë herët dhe me plogështinë e një të diele me borë të ngrirë në çdo cep, kisha pirë kafen pas… Keep Reading
Manuel Rivas Pas funeralit, në varrezat San Amaro, shkuam në bar Huevito e pastaj tek Davidi për të kthyer ndonjë gotë për nder të të ndjerës. Kishte vdekur e ëma e Fontanës. Ai ishte i përhumbur, sikur të kishte akoma arkivolin mbi shpatulla, dhe kishte atë pamjen e fajtorit që kanë zakonisht fëmijët kur humbasin… Keep Reading
Ishin vitet 50-të. Shkrimtarët shkruanin në Epokën e Bombës Atomike. Nën kërcënimin e projekteve distopike që sillte epoka e ankthit; një fenomen kulturor i llojit: “Sot u gdhiva gjallë dhe shëndoshë e mirë.” Në këtë fjalim Faulkner-i thekson se sa toksik bëhet kreativiteti kur shkrimtari shkruan në ankth dhe frikë. Kur ai e mbajti fjalimin,… Keep Reading
Sot-Humberto Ak’Abal Sot u zgjova jashtë vetes E dola ta kërkoja. Eca nëpër rrugë e nëpër rrugica, Derisa e gjeta… Mbi një dru të myshkur, Nën këmbët e një vreshti, Duke biseduar me mjegullën, E duke u munduar të harroj atë që nuk mundem ta harroj… Nën këmbët e mia. Gjethe…. vetëm gjethe.… Keep Reading
Heinrich Böll M’i ndreqën disi këmbët dhe më dhanë një punë ku mund të qëndroj ulur: duhet të numëroj njerëzit që përshkojnë urën e re. Ngaqë u pëlqen të provojnë, nëpërmjet statistikave, dobinë e zellit të tyre, ata dehen me një mbledhje të pakuptimtë shifrash dhe kjo është arsyeja që gjithë ditën e ditës goja… Keep Reading
NJI POETI TË SOTËM-Martin Camaj Rruga jote â e mirë: Parkat janë fytyrat ma të shëmtueme të miteve klasike. Ti nuk shkrove për to, por për rrasa guri e ballë njerzorë me rrudha shumë e për dashuninë. Vargjet tua janë për t’i lexue në heshtje e jo para mikrofonit si të çetës së poetëve tjerë,… Keep Reading
