Nota në natë-Sueton Zhugri E varur qëndron brenga në erërrobe e vjetër plot vrimadhe lypësi i ulur pranë shtyllës në semaforin e kthesës mbi telat të cilëskoloviten atletet e shqyeratë djalit së gjitones. Aty pranë kalon një vajzuke duke lëpirë akulloredhe një ushtar nga dritarja e spitalit amerikansheh larg retëme hënën e pafajshme që dridhetsi… Keep Reading
Pak nga dita e sotme dhe e nesërme-Sueton Zhugri Jetë biçikletash braktisur oborrit të shkollës,perimetra të lagur gome të zezë, tangjenciale mbi asfalt prehet heshtja.Gishtërinjtë e pudrosur të mësueses zbardhin. Një shkumës përgjysmon i trishtuar tryezën.Bishtundësja këlthet dhe ndërton folenë në një cep avllieAjër i ngopur me shi dhe syKështu drita dhe stinët vijnë dhe… Keep Reading
Bukuria e të përkohshmes-Sueton Zhugri Ulur në krah të Atit e merr malli për pluhurin e Jeruzalemit,djersën e bagëtive, aromën e mbytur të kashtës,yjet e vetmuara të qiellit tokësor,sandalet e lodhura, tundimin e gjokseve të zhveshur,erën e gjakut,gjuhën e kamzhikëve, gropat e gjëmbave në ballë,dhimbjen e eshtrave të thyera,duhmat e fundit mbi kryqpërkëdheljen e përfundme… Keep Reading
Panumërisht nga Mesi i Dheut-Sueton Zhugri Është një diell i përsosurnë rrumbullaksinë e tij.Dhe një hënë që më drapër s’mund të bëhet. Por unë sikur nuk jam më, zëre se kam vdekur.I ke parë yjet veshëgjatë?Janë të magjishëm në mbretëritë e tyre.Po nebiolat që i lidhin flokët me fjongo ngjyrë qershie?Si të ishin virgjëresha… Keep Reading
Radhë jetësh dhe sendesh-Sueton Zhugri Po të rreshtonim të vetëvrarët njëri pas tjetrit.Dhe në një tjetër rresht ngjiturata me vdekje të ndryshme nga kjo e para. E gjitha kjo të ishte pa fillim, pa fund. — Dy botë paralele, do thoshe ti.Por si mund të thuash që ndjenjat ndahen në të natyrshme dhe të… Keep Reading
Anagram malli-Sueton Zhugri Sikur të thoshin që: Për shumë vjet s’do ta shohësh më pranverën…Sikur të të deklaronin:Retë do të çdashurohen me qiellin e do të bien përtokë të pambukta…Sikur të të betoheshin se:Zogjtë do të shkulnin sqepat dhe do të shigjetonin me to yjet…Sikur ëndrrat e tua të kishin krahë e të çiftëzoheshin… Keep Reading
Quo vadis-Sueton Zhugri Një dallëndyshe banon në Central Park.E ka ndërtuar aty shtëpinë, folenë e saj. Një qen banon po ashtu në shtëpinë e tij. Në katin të tretë. Me pamje nga deti.Mund të banonte kudo tjetër, Në shtëpinë e kujtdo tjetër. Një grua banon në shtëpinë tënde, që është dhe shtëpia e saj.… Keep Reading
Mbuluar me gjethe në pyll-Sueton Zhugri Mobilje-gjethe-poliestër flokë-fytyrë-lëkurë-alabastër Muret njohin frymën dhe afrohen T’i shohësh sytë e saj do të thotë të biesh në një hon:Na e falni rrëmujën!Por gjithçka është në vendin e saj të përsosur, gjithcka ndodhet aty ku prehet fjala: befas!Shtëpia ka gojë, pëshpërit, të fërkohet me push këmbëve, dhe në… Keep Reading
Në tango me një yll-Sueton Zhugri Të mendosh që me gjithë cicërimat e tyreparaardhësit e zogjve janë dinosaurët.Të pohosh që gjuha e një violine rrjedh nga e pëllitura e lopës E pabesueshme, por e gjitha,mëse e vërtetë.Pa njërën nuk do të kishte lindur tjetra.Një planet, më pas një hënë, një valë radioje, një lule,… Keep Reading
Tinguj keqkuptimi-Sueton Zhugri Nuk kam më trup, aq më pak mendje.I ke marrë me vete në baulen tënde të stinëvesë bashku me mbathjet me dantella, makinën e rrojes, kremin për sqetulla dhe mllefin e rasteve. Tingujt të thyhen në fyt si shkopinj të tharë në diell.Një qiell është bosh pa zërin tënd,dhe cicërimat e… Keep Reading
