Poezi nga Erich Fried Zarfin tënd me dy pulla, të verdhëe të kuqe:I mbolla në një vazo lulesh. Dua,t’i ujis çdo ditë.Duaqë letrat e tua,të lëshojnë sythe. Të bukurate të trishtat letra.Letratqë aromën tënde mbajnë. Por, do të duhej ta kishabërë shumë kohë më parëjo tashmë që viti ka shënuar fundin… Përktheu: Herman Çuka Keep Reading
Poezi nga 𝑀𝑎𝑛𝑢𝑒𝑙𝑎 𝑇𝑜𝑡𝑜 Jo domosdoshmërisht duhet të japësh shpjegime, për ata që nuk e kanë kuptuar atë që krijon a thua. Mund të reagosh dhe të heshtësh për arsyet e tua. Jo domosdoshmërisht duhet të qëndrosh në vende ku thahen lulet e tua. Nuk ekziston një kopsht i vetëm dhe ti, për këtë duhet… Keep Reading
Një pllakë, e mbërthyer në një ndërtesë, në dukje anonime, në Kiev, na kujton se Boris Pasternak jetonte atje që në vitin 1931. Pllaka ka fisnikërinë e vet: profili i Pasternakut, reliev i theksuar, i hijshëm dhe i egër, të kujton portretet e pashlyeshme futuriste të Jurij Annenkovit. Në atë kohë, Pasternaku ishte pak më… Keep Reading
Nudo e një gruaje-Carol Ann Duffy Gjashtë orë në këmbë për disa franga. Barku thithka të pasmet në ndriçim të dritares, ndërsa gjoksi im thith ngjyrën. – Pak në të djathtë, Madamë. Dhe përpiqu të qëndrosh e qetë! Do të përfaqësohem në mënyrë analitike dhe kjo nudo do të rrijë varur në muzetë e… Keep Reading
Nuk ka poetë-Martha Asunción Alonso Nuk ka poetë në familjen time. Por gjyshi im Gregorio, kur vaditi kopshtin qëndroi mbasdite të tëra duke vështruar kanalin, më pas mërmiriti: Ne nuk e pimë ujin. Është ai që na pi ne. Jo, nuk ka poetë në familjen time. Por një herë, kur isha fëmijë, gjeta lëvozhga… Keep Reading
