Jeni shkrimtarja më e madhe në moshë, që jeni nderuar me Çmimin Nobel, që në zanafillën e këtij institucioni. Mendoni se ky çmim duhej t’ju ishte dhënë më parë? Po. Besoj se duhej të më jepej 10 -20 vjet më parë. Nuk mund të shkoja në momentin e dorëzimit të çmimit dhe dërgova vajzën time… Keep Reading
Nikos Kazanxaqis Nuk jam i mirë, nuk jam i qashtër, nuk jam i qetë! E papërballueshme është lumturia e palumturia ime, jam i mbushur me zëra të panyjëtuar dhe terr; rrokullisem gjithë lot e gjak brenda lugut të mishit tim. Kam frikë të flas. Stolisem me flatra të rreme, thërras, këndoj, qaj, që të mbys klithmën e pamëshirshme të zemrës. Nuk jam… Keep Reading
Poezi nga Janis Ricos Vendose këmbën lakuriq mbi letër mbi poezi do përvijoj me laps formën e këmbës tënde do e ngul vizatimin ne mur me një thumb do ndez që të tre qirinjtë mbi shandan – pra mbylle derën. Athinë, 16.II.80 Përktheu: Eleana Zhako Keep Reading
Poezi nga Janis Ricos Poezitë që jetova në trupin tënd duke heshtur, do më kërkojnë, një ditë, kur të ikësh, zërin e tyre. Por unë nuk do kem më zë që t’i flas. Pasi ti e kishe zakon gjithnjë të ecje dhomave këmbëzbathur, dhe më pas mbështilleshe në shtrat, në një topth pendësh, mëndafshi… Keep Reading
Poezi nga Vëllimi “Erotika”-Janis Ricos Kur ti mungon, nuk e di ku jam. Shtëpia boshatiset. Perdet valëviten jashtë dritareve. Çelësat mbi tavolinë. Përtokë, valixhe hapur nga udhëtime të shkuara, me kostumet e çuditshme të një trupe teatrore, që dikur triumfonte, por më pas u shpërbë; protagonistja e bukur vrau veten një natë mbi skenë.… Keep Reading
Poezi nga Janis Ricos U ktheve nga pazari buzëgaz, duke mbajtur ndër duar bukë, fruta dhe një mori lulesh. Në flokët e tu e shoh, ka përshkuar gishtërinjtë e saj era. Nuk e dua erën; ta them sërish. Dhe përse të duhen kaq shumë lule? Cilën prej tyre të dhuroi luleshitësi? Dhe ndoshta në… Keep Reading
Kancer-Janis Ricos Dhe papritmas gjithçka u bë e largët – trajtat, pemët, deti, sendet, ngjarjet, poezia – përtej, më tej, në një breg kundruall – i shihte, nuk i shihte. U larguan ato apo ai? Vdekja, pa lëvizur, shtrihej gjer në thonjtë e tij. Netëve, brenda trupit, dëgjonte moslëvizshmërinë gjigante. Ndërkohë, para gjumit dhe… Keep Reading
Jazra Khaleed Qyteti më rrëmben poezitë nga teli i rrobave, i shet në tregun e zi dhe më dërgon me postë thika të vulosura me inicialet e tij. Më lë mesazhe zanore, më kërcënon që do zbulojë gjithë sekretet që ruaj poshtë dyshekut ose në pikëpresjet e mia, nëqoftëse nuk vras spiunët që e përgjojnë… Keep Reading
Divorc-Wislawa Szymborska Për fëmijët fundi i parë i botës. Për macen një padron i ri. Për qenin një padrone e re. Për muret katrorë të shndritshëm, ku vareshin dikur pikturat. Për fqinjët subjekte të reja, thyerje e mërzisë. Për mobiljet shkallë, rënie e përplasje, lëre ose merre. Për makinën më mirë nëse ishin dy.… Keep Reading
Identifikim-Wislawa Szymborska Bëre mirë, që erdhe – tha ajo Dëgjove për aeroplanin që ra të enjten? Hëm, ata erdhën tek unë të flisnin mbi këtë gjë. Ngjarja është, që ai ndodhet në listën e pasagjerëve. Edhe çfarë, mund të kishte ndryshuar mendje. Më dhanë disa kokrra, që të mos bija përtokë. Më pas dikë më… Keep Reading
