FUNDSHEKULL- Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Duhet të ishte më i mirë se të mëparshmit ky shekulli ynë XX. Nuk do të ketë më kohë ta provojë këtë, vitet i ka të numëruara, hapin të lëkundshëm dhe frymën të shkurtër. Tashmë kanë ndodhur shumë gjëra që s’do duhej të kishin ndodhur, dhe çka duhet të… Keep Reading
PAMJE ME NJË KOKËRR RËRE- Wislawa Szymborska-Nobel 1996 E quajmë kokrrizë rëre. Por ajo nuk i thotë vetes as kokrrizë as prej rëre. E lë mënjanë çdo emërtim të përgjithshëm a të përveçëm, kalimtar a të qëndrueshëm, të rremë a të vërtetë. Si ta prekim si ta vështrojmë ajo nuk ndihet as e… Keep Reading
Paul Valéry […] Nëse bota moderne nuk duhet të arrijë deri në një rrënim universal e të pandreqshëm të të gjitha vlerave të krijuara nga shekuj të tërë kuturisjesh dhe eksperimentesh të të gjitha llojeve, dhe nëse (pas nuk di ç’trazimesh e tallandish) ajo duhet të arrijë njëfarë ekuilibri politik, kulturor dhe ekonomik, duhet parë… Keep Reading
Agota Kristof Gjatë viteve të shkollës, ndieja një dashuri të madhe për mësuesit e mi. Ata më frymëzonin aq admirim e respekt, saqë ndihesha i detyruar t’i mbroja nga vrazhdësia e shokëve të klasës. Torturimi i kotë i mësuesve më revoltonte pa masë. Edhe kur ata na vinin nota të këqija. Notat e këqija nuk… Keep Reading
E DASHURUARA-Paul Eluard Ajo mbi qepalla më rri, Me flokët në flokët e mi, Ka formën e duarve të mia, Dhe ngjyrën e syve të mi, Kridhet hijes sime thellë Porsi ndonjë gur në qiell. Përherë hapur i mban sytë Dhe mua s’më le të fle. Ëndrrat e saj në mes të ditës Diellin në… Keep Reading
Agota Kristof Nuk di ç’po më ndodh me numrin e telefonit. Normalisht, nuk duhet të ketë ndonjë dallim nga të tjerët. Nuk ankohem. Çdo thirrje përbën një argëtim në ekzistencën time monotone. Që kur nisa të jem i papunë, mërzitem nga pak. Jo gjithmonë, por herë pas here. Ditët kalojnë çuditërisht shpejt. Madje më ndodh… Keep Reading
Njerëz mbi urë-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Një planet i çuditshëm, me njerëz fort të çuditshëm që janë subjekte të kohës, pa dashur ta pranojnë. Mes mjeteve të tjera të shprehjes së këtij refuzimi, ata bëjnë piktura, si kjo që vijon: Në pamje të parë s’ka asgjë të veçantë. Duket uji. Duket njëri nga brigjet. Një… Keep Reading
Eugène Guillevic TË JETOSH NË POEZI [fragmente] Kujtimi im i parë i qartë është në Jeumont, qytezë industriale e Veriut, ku im atë ishte xhandar. Qyteza nuk ishte e gëzuar dhe ne jetonim në një kazermë të zymtë, ku mbizotëronte disiplina e xhandarmërisë. Për mua ishte koha e kopshtit. Kujtimi im i parë daton në… Keep Reading
BISEDË ME GURIN-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Trokas në portën e gurit. – Jam unë, lermë të hyj. Dua të hyj brenda teje, të hedh një sy, të dëgjoj frymëmarrjen tënde. – Ik, thotë guri, Jam mbyllur me çelës. Edhe i thyer në një mijë copa do rri gjithmonë i mbyllur. Edhe i thërrmuar në… Keep Reading
Varrim-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 “kaq papritur, kush e priste” “stresi, duhani, ia kisha thënë” “çka, mirë, falemnderit” “hapi ato lulet” “edhe i vëllai nga kjo e pat, do e kenë për xhins” “s’do t’ju kisha njohur kurrë me këtë mjekërr” “vetë e ka fajin, s’i rrihet pa futur hundët” “ku vajti ai i riu që… Keep Reading
