Ajete Zogaj “Ka libra që lexohen, ka libra që të vënë në mendime, ka libra që ruhen në zemrën e kombit”. (Leonid Leonov) Viti 2020 shënoi 95 vjetorin e lindjes së shkrimtarit, gjuhëtarit dhe atdhetarit të shquar, Martin Camaj. Këtë përvjetor të veçantë Sh. B. “Beqir Musli” e Gjilanit e shënoi me botimin e librit… Keep Reading
Martin Camaj Udhëtari, njeri i thjeshtë, as tepër i urtë, as poet, ndezi zjarmin e fikun në hinin djegë e përdjegë në votër. Zgjoi tingujt e ujit prej gjumit e preku rrezet e diellit në syzit e bimës në dritare. Diçka ish ndalë në ajër e priste në heshtje si shpatë për të rá.… Keep Reading
Zgjimi i poetit-Martin Camaj Ulet balli e prek zemrën e lules e çelet nji botë e tanë para tamthave të kunoruem mbi një letër resh të ngjyeme në diell. Qelqi n’mermer shkëlqen para dy lulesh në rremb dhe frytit dhe nji bërthamë ari mjedis. Poeti tret në pusin e pafund të ngjyrave si grunë… Keep Reading
Hija-Martin Camaj Dita u sos në hije. E hija ngrohet mbas flakës së krandeve ndejë në karrige të gdhendun në emblemë të përfrikshme. Hije e ndame prej të gjitha agimeve pushon, thëngjill i zi pa zjarm. Hija s’ka shqisë pos pamjen për dritat e ndezuna ndër shpella mbas ballit, zjarme mbas zjarmesh sa yje… Keep Reading
Mbramja âshtë larg-Martin Camaj Mbramja âshtë larg e ti je atje mbi kodër të blerueme ku gurzit që bâshin zhurmë i përpiu dheu. Ti je atje me të bijën e heshtjes e me shoqe tjera e mendon për mue. Unë jam në detin e tingujve e ndër gjujt e mij ndieva peshën e… Keep Reading
Kukullat në pushim-Martin Camaj – Motiv për një pikturë naive – Në visin në mjedis malit e qytetit âshtë vetëm një teatër kukullash. Gjatë ditëve të javës dalin heret me tesha të lulme në ballkon e rreziten në diell. Mbasdite enden dora-dorë kopshtijeve rreth pëllazit të vèt. Me shputa kambësh gjigante e të lehta… Keep Reading
Hans-Joachim Lanksch Mâ shumë se ndamja prej vendlindjes atë e dëshpëronte fati i poezive të tij. Në periudhën e “kthesës” në Shqipëri ai tha: “Në Shqipëri kanë filluar të interesohen për poezitë e mia”. Ky interesim e gëzonte dhe e turbullonte. “Nuk e di nëse ishte mâ mirë kur poezitë e mia ishin të ndalueme.… Keep Reading
Pranvera në katundin arbresh-Martin Camaj Lulet dalin plasave të gurve e myseve të shtegut deri në shkamb. Lulet kurm-këputuna me qafë sa peni vështrojnë kuvendin e grave duer-forta që kthejtnë prej së jashtit e asnji s’e zen ngoje pranverën. Më kaluen ditët si n’andërr me sy ndër lulet e hershme si humbshin në… Keep Reading
Drekë malsore-Martin Camaj Sot ashtë marrë një gjak. Dy plumba lëshuen përdhe një burrë. Sot ashtë marrë një gjak. Nën tunin e spatës pëlset rrashta e kaut te prroni. (Drekë të mëdha po bahen sot!) Sot ashtë marrë një gjak. Gjama e burrave të tërbueshëm përzihet me erën e mishit… Keep Reading
Nji zog lëngon-Martin Camaj Libri i besimit të shpendëve thotë: çdo zog shtrin krahët e vdes mbi bar, ndëshkim pse preku kufijtë e ndaluem mes qiellit dhe dheut. Nji zog lëngon për vdekje mbi bar: gjethet ndër lisa janë zogj e shokë të pambërritshëm e losin me dritë e diellL larg dy… Keep Reading
