ROB-Petraq Risto
Jam rob – përçartje statuje
I heshtur si lulja pa rrënjë (Pa aromë luleje)
Habitur si lumi pa shtrat (Mbytur në anarshinë e ujrave)
Rob i pafat.Jam rob i tëri prej qelqi, i thyeshëm si fjala “merak”
Brenda meje fjalët rrjedhin pa zjarr e pa gjak.
Përballë shoh miun në çark…Jam rob: lodër e kurdisur, rend për në humnerë
(Lule me fytin e prerë…)
Rob me lëkurë balte, shpirtzbathur, pa këpucë
Mbështetur në kode nate, frikaç si një hardhucë.Të lodhur ne të gjallët
Jetuam dy sisteme, të dy-qesharakë…
Kur ishim skllevër: Liria na shfaqej në ëndrra
Kur fituam Lirinë: mendimeve na rëndojnë pranga
Të pafuqishëm: shigjeta pa harqe
Ankora pa anije: zemrat.Rob, çohu, a s’e dëgjon si ju përqesh çanga!?…
Newark, 2019
– Shkëputur nga vëllimi i ri “Ankimi i Luciferrit” (ShBA, 2020)
Rekuiem i gruas prej letre-Petraq Risto
Rekuiem i gruas prej letre-Petraq Risto Kur të jesh vetëm me një grua prej letre