Kujtesë e kulluar-Dahlia Ravikovitch
Vetëm kur fytyra fillon të shuhet
diçka të kujtohet në tërësinë e saj.
Kur fytyra shuhet
dritat hutohen
dhe ngjyrat dalin prej pamjes.
Yjet bien nga sipër, të elektrizuar.
Bari i tokës gumëzhin.
(Dhimbja e rritjes
është më e madhe se ajo e venitjes.)
Gjithë ç’na verbon sytë
i rikthehet hijes
dhe fytyra vetë.
Diçka lëviz thellë.
Sa ditë
sa vite, sa erëra e bubullima
pritëm ne të gufojë
nga thellësitë e tokës
kujtesa e kulluar
e trëndafilit
të kuq zjarr.
Përktheu: Ledia Kushova

Deklaratë e së ardhmes-Dahlia Ravikovitch
Deklaratë e së ardhmes-Dahlia Ravikovitch Një njeri i uritur apo i pavendosur do të bëjë