Të kujtohet sigurisht-Dahlia Ravikovitch

in Letërsi/Përkthim/Tharm by

Të kujtohet sigurisht-Dahlia Ravikovitch

 

Kur të gjithë largohen
mbetem vetëm me poemat,
e mia,
dhe të tjerëve.
Preferoj poemat e shkruara nga të tjerët.
Qëndroj në heshtje
dhe ndihem e çliruar.
Qëndroj.
Ndonjëherë dua që të gjithë të largohen.
Të shkruash poema është ndoshta diçka e këndshme.
Ti je gjithashtu në dhomë dhe muret bëhen më të lartë.
Ngjyrat më agresive.
Një shami blu transformohet në një pus të thellë.
Ti do që të gjithë të largohen.
Nuk e di ç’po të ndodh.
Mendo më mirë diçka tjetër, dhe gjithçka do kalojë, do të jesh i qartë dhe i pastër pas dashurisë.

Narcizi ishte aq i dashuruar me pamjen e tij.
Idiot ai që nuk e kupton që donte po aq dhe lumin.
Ti mbetesh vetëm.
Zemra të dhëmb, por nuk do të thyhet.
Pak nga pak figurat fashiten,
lëndimet zhduken.
Dielli e ndan mesin e natës.
Ty të kujtohen lulet e zeza.
Do të doje të ishe i gjallë apo i vdekur, apo dikush tjetër.
Nuk ekziston vallë një vend që ti e do,
një fjalë e vetme?
Të kujtohet sigurisht.
Vetëm një idiot e imagjinon diellin të perëndojë sipas dëshirës.
Ai nxiton gjithmonë drejt perëndimit sipër ishujve.
Diell e hënë, verë e dimër, do të vijnë drejt teje.
Thesare pafund.

 

Përktheu: Ledia Kushova

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Latest from Letërsi

Go to Top