EDUARDO GALEANO 

FRIKA

Një mëngjes, indianët na dhuruan një lepur. E çuam në shtëpi, të mbyllur në një kafaz. Aty nga dreka, ia hapa derën e kafazit.
Në mbrëmje u ktheva dhe e gjeta siç e kisha lënë: brenda në kafaz, me trupin ngjitur te shufrat e hekurta, lepuri dridhej nga frika e lirisë.

FRIKA KËRCËNON

Frika, në heshtje, trullos rrugët. Frika kërcënon: Në qoftë se ju bëni dashuri, do të sëmureni nga sida; nëse pini cigare, do t’ju kapë kanceri; në qoftë se merrni frymë, do t’ju ndoten mushkëritë; nëse pini alkool, do të bëni aksident; nëse hani, do të sëmureni nga kolesteroli; nëse flisni, do të ngeleni pa punë; nëse ecni në këmbë, do të lodheni; nëse mendoni, do t’ju mbytë ankthi; nëse dyshoni, do t’ju prishet mendja; nëse jeni të ndjeshëm, do t’ju pushtojë vetmia.

FRIKA GLOBALE

Ata që punojnë kanë frikë se humbasin punën.
Ata që nuk punojnë kanë frikë se nuk do të gjejnë punë kurrë.
Ata që nuk kanë frikë nga uria, kanë frikë nga ushqimi.
Ata që udhëtojnë me makinë kanë frikë të ecin në këmbë, ata që ecin në këmbë kanë frikë se i shtyp makina.
Demokracia ka frikë të kujtojë dhe gjuha ka frikë të flasë.
Civilët kanë frikë nga ushtarakët, ushtarakët kanë frikë nga mungesa e armëve dhe armët kanë frikë nga mungesa e luftës.

ËSHTË KOHA E FRIKËS

Frika e gruas nga dhuna e burrit dhe frika e burrit nga gruaja që s’ka frikë.
Frikë nga hajdutët, frikë nga policët.
Frikë nga dera pa çelës, nga koha pa orë dhe nga fëmija pa televizor; frikë nga nata pa hape për gjumë, frikë nga dita pa hape për t’u zgjuar.
Frikë nga turma dhe frikë nga vetmia; frikë nga çfarë ishte dhe frikë nga ç’mund të jetë; frikë nga vdekja dhe frikë nga jeta.

Nga frika jonë lind guximi ynë dhe në dyshimin tonë jeton siguria.

Përktheu: Bajram Karabolli