Profesori i moshuar-Wisława Szymborska E pyeta për ato kohë kur ishim ende shumë të rinj, të pafajshëm, nguteshim, si gomerë, pa përvojë. Diç ka mbetur, por jo rinia. – m’u përgjigj. E pyeta nëse është ende i bindur për ç’është e mirë ose e keqe për njeriun. Ndër gjithë sajesat, është më vdekjeprurësja. –… Keep Reading
Atdheu-Janis Ricos Të vrarët i lanë në fushë me kuajt dhe qenin e zi. Flamurët i kishin fshehur në shpellat shekullore. Ajo ç’quajtëm atdhe ishte gjinkallë, ullinj, puse, landra, dy lopë të zeza që ëndërrojnë poshtë plepave dhe një mermer i thyer në mes të bahçes së verdhë, ku një zog rri mbi njërën… Keep Reading
LORKA QAU PARA PUSHKATIMIT-Petraq Risto Spanja ngulte thonjtë në duar: zjarrin e gjakut lotët s’e shuajnë. Qau, si fëmijë qau, me zë qau. Bajonetat: brirët e demit të zi që Injacion vrau. Qau. Ushtarët fshinin faqet e nxehta te kondaku. Lorka kish njëmijë fëmijë me njëmijë nëna prej brumi qiellor. Qau. Hëna lart –… Keep Reading
Mbi rrëgjimin e dashurisë-Bertolt Brecht Nënat tuaja lindnin me dhimbje, por gratë tuaja Ngjizin me dhimbje. Akti i dashurisë Nuk do të përparojë më tej. Ndërzimi sërish do të ndodhë, por Përqafimi do të jetë përqafim prej mundësish. Gratë I ngrenë krahët në pozicion mbrojtës ndërkohë Që mbahen prej atyre që i kanë. Mjelësja… Keep Reading
Lulediej-Janis Ricos Lulediej të mëdhenj dhe verbues mes nje kopshti të shkretë. Një mijë sytë e mesditës, të verdhë. Shndritje e verdhë, zbrazëti e verdhë e verës, që përzhit gurë, misra trupa. Poezia, verbuar nga gjithë ky shkëlqim, kërkon një hije, sajon njê hije, bëhet më dritë se ç’qe. Përktheu: Romeo Çollaku Keep Reading
ERA NË ISHULL-PABLO NERUDA Era është si një kalë: dëgjoje si vrapon nëpër det, nëpër qiell. Kërkon të më marrë: dëgjoje si bredh nëpër botë e larg kërkon të më çojë. Më fshih në gjirin tënd, vetëm këtë natë, kur shiu dërrmon mbi det dhe mbi tokë gojët e veta të panumërta. A e… Keep Reading
KUAJT-PABLO NERUDA Që nga dritarja i pashë kuajt. Ishte në Berlin, në dimër. Drita ishte pa dritë, qielli pa qiell. Ajri i bardhë si një bukë e freskët. Dhe nga dritarja ime një cirk i shkretë, kafshuar nga dhëmbët e dimrit. Prej mjegullës dolën papritur dhjetë kuaj që një njeri i ngiste. Duke dalë,… Keep Reading
MARIO VARGAS LLOSA Nobel, 2010 Atë ditë, si çdo ditë tjetër në këto tri javët tona në Nju Jork, u ngrita në pesë të mëngjesit dhe, duke u përpjekur të mos zgjoj Patrician, shkova në sallon për të lexuar. Nata ende nuk ishte hapur dhe dritat e qiellgërvishtësve përreth dukeshin si të shqetësuara nga një… Keep Reading
Poezi nga Petraq Risto * * * Flutura e sapolindur E di se do jetojë 1000 sekonda Dhe në këto një mijë vjet me pajën e pjalmit do të flejë mbi një lule…. Pastaj kur ti vijë vdekja në pajën e zjarrit me dinjitetin e një letre dashurie do digjet. Shtator, 2007 Keep Reading
GJËRAT-JORGE LUIS BORGES Bastuni, monedhat, çelësat, e bindura bravë, të vonuarat shkrime, që të paktat ditë të mbetura të jetës sime s’kanë për t’i lexuar, kutia e shahut dhe letrat, një libër dhe e vyshkur mes faqeve të tij një manushaqe, monument i një nate, pa dyshim të paharrueshme por e harruar tani, e… Keep Reading
