ANEKDOTA-Jean Follain

in Letërsi/Përkthim/Tharm by

ANEKDOTA-Jean Follain

 

I vetmi bojaxhi i kësaj qyteze
i jepte edhe një dorë dyqanit të pastoli
dhe ia merrte lehtë një kënge
kur nga stacioni i trenit vinin
dy udhëtaret e vetme
shpërfillëse ndaj asaj dashurie
që përhapte gjithkund pranvera
por ka këngë që nuk reshtin
e që na i sjell një puhi.
O botë nuk të ndërtoj dot
pa këtë bojaxhi
dhe pa këto dy gra.

 

Përktheu: Alket Çani

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Latest from Letërsi

Një orë- Erich Fried

Një orë- Erich Fried M’u desh një orëpër të korrigjuarnjë poezi që

Harta-Wislawa Szymborska

Harta-Wislawa Szymborska E sheshtë si tavolina ajo është vendosur mbi të. Asgjë
Go to Top