PRANVERË Kur ktheva kokën ai që kisha hasur udhës kish humbur në mjegull Shiki * Mjegull e mbrëmjes gjërat e shkuara sa të largëta Kito * Lopa që shita po ikën nga fshati nëpër mjegull Hyakuchi * “Era pranverore” thonë zotëria dhe shërbëtori duke ecur së bashku Taigi * Ditë e gjatë m’u lodhën… Keep Reading
Lorelai-Henrich Heine S‘e di pse ndihem kështu, pse kam në zemër trishtim, përrallë e një kohe të shkuar rëndon e lëndon shpirtin tim! I ftohti ajër dhe muzgu, lehtësisht përqafohen mbi Rin, buzëmbrëmja i rri si kurorë, majës së malit që shndrin! Më e bukura virgjëreshë aty qëndron mrekullisht, e kreh ajo… Keep Reading
Thirrje qiellore-Sueton Zhugri Një fushqetë sinjalizuese në qiell Sa e shndritshme, e bukur Dikush është në nevojë… Lart, ja edhe një tjetër Sytë më mbushen me fushqeta Sikur truri sheh veten në pasqyrë Botë e mbyllur, E mbytur për ndihmë, (ndihmë!) Hidhe dhe ti një fushqetë Ndoshta dikush e sheh Dikujt ndoshta i pëlqen… Keep Reading
Dhuna, shterpësia dhe një citim (3 vjersha të Brecht-it)-Bertolt Brecht Mbi dhunën Lumi i rrëmbyer quhet i dhunshëm Por shtrati nën të që ia përcakton rrymën nuk Quhet i dhunshëm prej askujt. Stuhia që përkul drunjtë e mështeknave Mbahet si e dhunshme Por çka sa i përket stuhisë Që përkul shpinat e punëtorëve… Keep Reading
ASGJË MË-Aleksia Athanasiu Poeti i madh ndërroi jetë një pasdite prilli (në katër e njëzet) ndër njerëz për shumë syresh ishte festë. Menjëherë qindra vetë (që asnjëherë nuk e kishin lexuar) publikuan poezitë e tij të tjerë pohuan se ishin miqtë e tij iu gëzuan vlerësimit të tij disa (më fatlumët dhe të përzgjedhurit)… Keep Reading
QESHJA-Wislawa Szymborska Vajzuken që isha – e njoh, natyrisht. Kam ruajtur ca fotografi nga jeta e saj e shkurtër. Më ka mbetur një përdëllim i gëzuar për nja dy vjershëza. Më kujtohen ca ngjarje. Por, që ky këtu pranë meje të qeshë e të më përqafojë përmend vetëm një ndodhizë: dashurinë fëmijënore të shëmtaraqes… Keep Reading
Ndërhyrje publicitare-Flurans Ilia Atdheu nuk është «gjiri i kurvave» – është Gjiri i Vlorës Nëndetëse tkurrur nga trysnia dhe kripa … Keep Reading
SA MË LËNDON-JAIME SABINES Meksikë, 1926 – 1999 Butësisht, padurueshëm, ti më lëndon. Merrma kokën. Këputma qafën. Asgjë s’më mbetet pas kësaj dashurie. Midis gërmadhave të shpirtit tim kërkomë, aty dëgjomë. Diku aty ka mbetur zëri im dhe thërret, kërkon mrekullinë tënde, heshtjen tënde që ndrit. Duke kaptuar mure, mjedise, mosha, fytyra jote… Keep Reading
Memorja e pemëve-Edvin Thomollari Pemët e kanë ruajtur në rrathë ndërrimin e poleve magnetike. Dyzet e tre mije vjet më parë kanë ruajtur zjarret, tërmetet, klimën e egër. Kryengritjen e Spartakut dhe të Batos, çarjen e madhe të Krishtërimit dhe telefonatën e parë transatlantike. E kanë ruajtur edhe ecejaken time në qytet duke të… Keep Reading
Mbi mënyrën se si ndërtohen veprat afatgjata-Bertolt Brecht 1 Sa kohë Zgjasin veprat? Për aq kohë Sa nuk janë të përfunduara. Sepse për sa kohë që ende kërkojnë punë Nuk rrënohen. Duke grishur për më shumë punë Duke shpërblyer pjesëmarrjen Dhe qenia e tyre zgjat për aq kohë Sa ende të jenë grishëse… Keep Reading
