Spartak Lalaj Mundësia më e madhe, duke u nisur nga të gjitha provat që shkencëtarët kanë sot, është se fundi i universit do të jetë një proces i ngadaltë dhe i gjatë, i njohur me termin “Ngrirja e madhe”. Në këtë skenar, universi do të zgjerohet pafundësisht dhe pas njëqind triliardë vitesh do të arrijë… Keep Reading
JETË-Visar Zhiti Të kam dashur… Shiun tim, kthesën e rrugës që të largon nga shtëpia, puthjen e parë, t’i kisha dhënë ty. Thashë, të kam dashur! Bregun e detit, abazhurin mbi fjalorët, rebelimet e mia t’i kisha dhënë ty. Të kam dashur, kaq shumë të kam dashur!Spektaklet e reve blu të syve të mi që… Keep Reading
I saj dyzimi-Sueton Zhugri Le ti hedhim një sy dyshemesë.E shehmbi gjakun e natës atjepasqyrohen yjet,sfera të ndritshme ngazëllimi kur ne unjohëm, dhe kjo ishte lumturia Me copa trupi të shkëputura arnuarnë një Arushë të Madhedashurie bipolare gjithë çataj.. Dhe qielli thërret se ndjen mungesë Dhe hëna përlyhet me mall të kuq Dhe gjaku… Keep Reading
Lëkura e pjeprit-Klara Koli Një gropëz pendese po t’i hapejmes kraharorit atij,do bëhesha ajo merimangaqë hiqet zvarrë në rrobat e tij,deri kur një njeri nga ishulli i të marrëvetë merrte megafonin e të thoshte,dashuria ta bëri lëkurën e zemrëssi të pjeprit, po ti nuk pyete asnjëherë,gërmove për të gjetur një galeri,një galeri që e… Keep Reading
Poezi nga Huang Tingjian 1045-1105 Ku të ketë shkuar, vallë, kjo pranvera? Qetësi. Trishtim. Po si ta kërkosh, ku? Nëse dini gjë ku është fshehur pranvera, I thoni të kthehet e të rrijë këtu. S’ka lajm nga pranvera. Mos e patë gjë? Bengu mund ta dijë ku ta gjejmë pranverën. Po kush ta përkthejë… Keep Reading
Spartak Lalaj Dymbëdhjetë… – u dëgjua zëri i spikerit.Ndiente një aromë të shpifur kërme. E kishte ndier që në mëngjes kur u zgjua nga gjumi. Aq e kudogjendur ishte era e shpifur, saqë për një çast ai bindi veten se gjithmonë e kishte ndier atë erë, veçse sot i kishte kushtuar vëmendje, kushedi pse. Nuk… Keep Reading
Ëndërr e zmadhuar-Klara Koli Zmadhohet ëndrra imepër të kthyer atë që nuk kthehet,bëhet më e madhe se shkretëtira.Sikur ta dija që dashuria i largonte njerëzit,do jetoja në mes të savanës,me bishtin e palloit do bëja fresk,që të thaja lotët nga sytë.Gjithë kaktusët e botësmbijnë nën lëkurën time qëkur ai iku.Kam frikë të lutem për dikë… Keep Reading
KTHIM I VONË-Du Fu (712-770) Po kthehem, në mbrëmje, nga një udhëtim.Të gjithë po flenë. Malet janë të zinj.Zbret Arushë e Madhe në lumë të pijë.Në qiellin e kthjellët duken më shumë yj.Ndez llambën e derës dhe zgjoj një majmunQë nxjerr një zë therës se trembet në gjumë.Së largu dëgjoj rojtarin e natësDuke lajmëruar… Keep Reading
Negativ-Wislawa Szymborska Negativ Në një qiell gri një re edhe më gri e qarkuar me të zezë nga dielli. Në të majtë, që do të thotë në të djathtë, një degë e bardhë qershie me lule të zeza. Hije të lehta në fytyrën tënde të errët. Sapo duhet të kesh zënë vend në tavolinë… Keep Reading
Lajme mëngjesi-Zhuljeta Grabocka Lëkura e këmbës preku tokëmbi hapat e gjurmës së një fëmije. Mos u mendo, nuk ekziston fati.Zjarr e shkrumb!Shkrepja e një armenuk është një lodër fëmije. Vrapo, shtrihu përtokëmbylle gojën, sa nuk është vonë. ***Oh, sa plagë të hapura,si zogj të trembur nëpër qiej!Mbi indin e butë shiu i predhave të ftohta.… Keep Reading
