REPUBLIKË-BESNIK CAMAJ strehë e dashnisë sime të pambarueme anipse copë-copë kam ra n’dashni me ty edhe pa t’pasë më ke ngrohë m’ke dhanë dije e m’ke ba hije më thërret n’emën e mbiemën m’i mbron rrënjët edhe fijet e sa herë dua me t’përshndetë bahem pluhun i rrugëve tua t’kapi për strehe e ngreh… Keep Reading
Sa i përket pranverës-Bertolt Brecht Shumë kohë më parë Se të zhyteshim në naftë, çelik e amoniak Secilin vit ndodhte Një kohë kur drunjtë gjethonin dhunshëm e pandalshëm Të gjithë i mbajmë mend Ditët që zgjateshin Qiellin më të kthjellët Ndërrimin e ajrit Pranverën që afrohej me hapa të sigurt. Ende lexojmë nëpër libra… Keep Reading
Nji zog lëngon-Martin Camaj Libri i besimit të shpendëve thotë: çdo zog shtrin krahët e vdes mbi bar, ndëshkim pse preku kufijtë e ndaluem mes qiellit dhe dheut. Nji zog lëngon për vdekje mbi bar: gjethet ndër lisa janë zogj e shokë të pambërritshëm e losin me dritë e diellL larg dy… Keep Reading
Gozhdët-Janis Ricos E tepërt dhe kjo, ajo edhe tjetra. Ngordhi qeni, ngordhi kali. Kova e zbrazët poshtë shkallës. Peshkatarët shëtitës thërrasin në rrugë. Shtëpia gumëzhin mungesë dhe në pasqyrë, Krishti i zbehtë mbi kryq shtrëngon, si koprrac, në grushte dy gozhdë Përktheu: Romeo Çollaku Keep Reading
Mbi vetëvrasjen e refugjatit W.B. – Bertold Brecht Më thanë se ti e ngrite dorën ndaj vetvetes E i paraprive kasapit. Pas tetë vjetësh në ekzil, duke vëzhguar ngritjen e armikut Edhe në fund, i shtyrë drejt një kufiri të pakalueshëm Kapërceve, kështu më thanë, një kufi të kalueshëm. Perandoritë bien. Kryetarë bandash Krekosen vërdallë… Keep Reading
Wolfgang Borchert Na ishin njëherë dy njerëz. Kur ishin dy vjeç, rriheshin njëri me tjetrin me duar. Kur ishin dymbëdhjetë, rriheshin njëri me tjetrin me hunj dhe qëlloheshin me gurë. Kur ishin njëzet e dy e qëlluan njëri-tjetrin me pushkë. Kur ishin dyzet e dy e goditën njëri-tjetrin me bomba. Kur qenë gjashtëdhjetedy u… Keep Reading
Mëmëdhe-Rose Ausländer Vatani më vdiq dhe e varrosën në zjarr Po jetoj në mëmëdheun tim në fjalë Përktheu: Hans-Joachim Lanksch Keep Reading
Bëni kujdes me trishtimin. Mund të bëhet ves – Gustav Flaubert Sindroma “Madamë Bovari” ose e quajtur ndryshe “Bovarizmi”, është një shqetësim i sjelljes, i zbuluar menjëherë pas publikimit të romaneve romantikë të shekullit të 19-të. Prej asaj kohe, idealizimi i dashurisë çoi mijëra njerëz drejt frustrimeve dhe zhgënjimeve të shumta. Kërkimi i dashurisë ideale… Keep Reading
PAKSA E SHFYTYRUAR-Paul Eluard Lamtumirë trishtim Mirëdita trishtim Ti je skalitur në vijat e tavanit Je skalitur brenda syve që dua Por nuk je krejt mjerimi Sepse buzët më të skamura të tradhtojnë Me një buzëqeshje Mirëdita trishtim Dashuri trupash të këndshëm Fuqi e dashurisë Nga ia beh dashamirësia Si një përbindësh pa trup… Keep Reading
Franz Kafka Isha zhytur brenda natës. Ashtu siç përkulet nganjëherë koka për të menduar, ashtu isha zhytur brenda natës. Përreth finin njerëzit. Ishte një komedi e vogël, një mashtrim i patëkeq se ata po flinin në shtëpitë e tyre, në shtretërit e fortë, nën pullazet e fortë, të shtrirë apo të tulatur mbi shtrojet e… Keep Reading
