SHTIGJE – Alket Çani

I

Shtigje hapur shtigje mbyllur shtigje
Ngjizur nga dëshira e shtegtarit
Qiell lumë rrjedhë e shtruar brigje
Të vetmuar pa praninë e vetmitarit

II

Me zë pa zë asgjë
S’të thotë ku të mbetesh
As vetë s’e di kur zë
Shtegtimin brenda vetes

Me hir pa hir i mpirë
Çliruar prej vetvetes
Pandeh se je i lirë
Kur shtegton brenda vetes

III

Përgjumje e lehtë
E një mendimi
Të fshehtë
Pas një shtegtimi

Stepje ndalesë
Trill i mendimit
Në mes
Të rrugëtimit

Rizgjim përmendje
Hov i mendimit
Në prag
Të mosveprimit

IV

Jehonë e hapit më mban lidhur
Pas shtigjesh që tashmë kanë humbur
Kujtim i mjegullt ku rri strukur
Jeta si një zinxhir i zgjidhur

Më kot mundohem me mundim
T’i rimbledh hallkat një nga një
Nga kohë e largët vjen një zë
Që më nguros në një ngurrim

Të gjatë si ngurrimi që patën
Tri Erinitë para se mitet
T’i kthenin në Eumenide
Në lojën e ditës me natën

Në lojën e Zotit me zare
Midis kujtesës dhe harrimit
Përsillen shtigjet e mendimit
Të nëpërdorur si rruzare

 

 

 

https://www.askasalla.com/