Një kujtim – Wislawa Szymborska
Ne ishim duke biseduar,
papritmas u bëmë të pagojë.
Një vajzë u shfaq në tarracë,
ah, e bukur,
tepër e bukur për pushimin tonë paqësor.
Basia zhbiroi me panik burrin e saj. Krystyna instiktivisht vuri dorën në dorën e Zbyszek-ut.
Unë mendova: Do të të telefonoj,
Do të të them – mos eja ende,
pritet shi për disa ditë.
Vetëm Agnieszka, vejusha,
e mirëpriti bukuroshen me një buzëqeshje.
Përktheu: Arlinda Guma
Mungesa-Wislawa Szymborska
Mungesa-Wislawa Szymborska Me pak ndryshime të vogla, dhe ime më mund të ishte martuar me Zbigniew
