Lulet e diellit-Edvin Thomollari

 

Ne i këputëm lulet e diellit pa ardhur stina,
pastaj shkuam të gjenim shishe qelqi të hedhura,
që t’i shkëmbenim në dyqan me limonata të athëta.
Gjetëm vetëm një dhe e gjeta unë i pari.
Me një shishe merr vetëm një limonatë për një njeri.
Ti nga inati e theve shishen
dhe unë që nga ajo ditë vuaj nga kujtesa afatgjatë.
Për hakmarrje unë të përmendja shpesh televizorin me ngjyra
dhe të ftoja të shikonim filma vizatimorë në shtëpinë time,
që ti kur të ikje të ndiheshe keq,
siç ndihen njerëzit për diçka që s’e kanë.
Pastaj ne u recitonim vjersha refugjatëve që kalonin
dhe ata na jepnin pará.
Na thanë që është keq t’u marrim lekë djemve refugjatë,
saqë një ditë kur kishim marrë shumë, nga frika i futëm poshtë një guri.
Nuk i gjetëm më.
Ditën e fundit po u jepnim forma reve, por nuk i bëmë dot lule dielli.