I dashur lexues-Billy Collins

Baudelaire të konsideron vëlla,
dhe Fielding-u të drejtohet pas çdo paragrafi
sikur të dojë të sigurohet se ti nuk e ke mbyllur librin,
e tani po të thërras sërish unë;
fantazma e vëmendshme, figura e errët e heshtur që rri në portën e këtyre fjalëve.

Pope të mirëpret në shkëlqimin e studimit të tij,
ai ul poshtë një libër prej lëkure të Ovid-it për të ta treguar.
Tennyson-i heq shulin e portës së një kopshti gjithë hendekë,
dhe me Yeats-in ti mbështetesh pas një trungu dardhe të thyer,
dita mbulohet prej reve që varen poshtë.

Por tani ti je këtu me mua,
i qetë në sheshin e hapur të kësaj faqeje,
nuk ka asnjë dhomë apo kopsht të zbukuruar që të na rrethojë,
nuk ka asnjë Zeitgeist që marshon në sfond, asnjë kod i rëndë që të na hidhet përsipër si mantel.

Në vend të kësaj, takimi ynë është kaq i shkurtër dhe i rastësishëm,
i pavënë re nga syri monokël i Historisë,
ti mund të jesh burri për të cilin unë mbajta derën hapur
këtë mëngjes në bankë apo në postë
ose ai që më mbështiolli peshkun.
Ti mund të jesh dikush që kaloi në rrugë
apo fytyra pas timonit të një makine që po afrohet.

Drita e diellit shkëlqen xhamin tënd të përparmë,
dhe kur unë shikoj në pasqyrën e vogël,
të shoh duke u zvogëluar – ty, jehonën time, binjakun tim –
dhe zhdukesh rreth një kthese në këtë rrip rruge
ku ne nuk mund të mos udhëtojmë së bashku.

Përktheu: Arlinda Guma

Poezia e lexuar nga Arlinda Guma: