BARAZPESHË-HILDE DOMIN Kalojmë seicili për vete në shtekun e ngushtë mbi krenat e të vdekunve – pathuej pa ankth – në taktin e zemrës së vet sikur të ishim të mbrojtun përderisa dashunia s’rresht. Kështu kalojmë ndër flutura dhe zogj në barazpeshë të mahnitun drejt nadjes së kunorëve të lisave – të gjelbër,… Keep Reading
NË TRE OSE KATËR VETË NË NJË DHOMË- Yehuda Amichai Në tre ose katër vetë në një dhomë gjithmonë është një, dritares qëndruar. Padrejtësitë, i detyruar të vërejë nëpër tela me gjemba, zjarret në kodër. Dhe njerëzit e mbetur, mbrëmjes sjellë në shtëpi, si një kusur i vogël. Në tre ose katër vetë… Keep Reading
DHE KËSHTU TI E GJEN VETEN- Yehuda Amichai Dhe kështu ti e gjen veten gjithnjë duke qëndruar midis të shumëlëvduarës panoramë dhe atij që e çmon dhe ua shpjegon atë atyre që përreth tij qëndrojnë në një rreth të entuziazmuar. Ti nuk përzihesh më. Dhe fjalët, të pakuptimta për ty, përsëri janë larguar… Keep Reading
I shuajnë dritat zanat-Natasha Lako I shuajnë dritat zanat, por unë do të hyj aty ku nuk ka vend, poza është teatrale, koka ka kallëp. Kapitulli i dytë ka një kapërcim, poza pohohet në trupin e përgjimeve. Edhe në rrugët e Azisë kam qënë, por ç’është kjo hata, bota tani pi sisë, në pozën… Keep Reading
SHKRUE NË SHI-HILDE DOMIN Kush kishte me kenë posi bleta që e ndien diellin edhe nën qiej resh dhe e gjen rrugën deri te lulja e kurrë s’e humb drejtimin, fushat kishte me i pasë me nur amshimi dhe sado shkurt që kishte me rrnue veç rrallëherë kishte me qa. Përktheu nga originali: Hans-Joachim… Keep Reading
Poemat nuk na duan më-Leonard Cohen Poemat nuk na duan më nuk duan të bëjnë dashni me ne nuk duan të jenë më poema Mos na mblidhni, ato thonë Nuk mundemi t’ju ndihmojmë Tashmë nuk ka më peshkim në rrjedhën e lumit madhor të Zemrës Na lini të qetë, thonë, po shndërrohemi në diçka krejt… Keep Reading
KËNGË NGA BRENDA-JULIA DE BURGOS Nuk më kujtohesh! Më ndje! Midis dashurisë tënde dhe shpirtit tim ka vetëm një cicërimë. Lundrojnë të dy sytë e mi në të njëjtën kaltërsi pa fund ku ti vallëzon. Ylberi yt i ëndrrave tek unë është përherë livadh i hapur midis maleve. Një herë humbën ngashërimet e mia dhe… Keep Reading
Kur vdesin hënëzat-Frederik Rreshpja Xhindi i vogël i përrallës Hedh yje në pellgun e hijeve. Te dritarja e gjetheve pashë Hënën e shuar nga shiu Kur vdesin hënëzat, kur vdesin yjet Jam si dikur fëmijë i dhembshur. Qëllon që qaj i vetmuar Mbi dritën e duarve të hënës Qëllon që qaj edhe… Keep Reading
TË DUA-JULIA DE BURGOS Të dua… dhe ma lëviz kohën e jetës sime pa orë. Të dua në përrenjtë e zbehtë që natën rrugëtojnë, dhe s’pushojnë kurrë së derdhuri yje në det. Të dua në atë mëngjes të shkëputur nga fluturimi i shekujve që e arratisi anijen e tij të bardhë deri në ujërat e… Keep Reading
VJESHTË – Hilde Domin Derëbaba e zogjve po zhgjethnohet. Vjeshta na tremb. Disa nesh ua pikturojnë fytyrën të vdekunve kur largohen ata. Sepse ia kemi frikën dimnit. Nji plakë që qëndronte para nesh na ruente nga era, na ishte gjeth qershori e nanë vdekja e së cilës na zhvesh lakuriq. – Përktheu nga originali: Hans-Joachim Lanksch… Keep Reading
