Një poezi nga Mariklena Niço atë pikë shikoj, atë pikë në mes të paqartësisënë mes të territ që fsheh afshe, erëza, bimë që lëshojnë tym dehës ndërsa digjen, digjenme zjarr që s’më rrëfehets’rrëfehem as unë veç përthithem, përthithem prej asaj pikeqë hapet vijë, lakohet rreth, përthellet rrathëkthehet hon, më pushton, më merrjetoj në gjeometrinë e… Keep Reading
TË SHTATAT KUNDËR PARISIT-Charles Péguy Shtatë qyteza u mburrën që Parisin e grinë:Auteuil-i desh ta bënte yrt e perimore;Grenelle-a desh ta bënte pemishte frutore;Montmartre-i, vodëvil; Bercy-a, magazinë. Passy-a desh e bëri ngrehinë servile,Për fisnikët e huaj desh e bëri fjetore;Vaugirard-i, Villette-a me turmën puthadoreI bënin kasaphana për luftën civile. Por zonja i hëngri shtatë motrat… Keep Reading
NA NGROH I NJËJTI YLL – Sueton Zhugri Të dy pranë këmbëkryq Përballë këtij ylli duke u ngrohur Rreshkemi Vlohemi me bulëza Dhe nuk e kemi Një bisht si të qenit Ta dridhnim në ajër Për të shpallur Mirënjohjen, As mjaullimat e maces Që ta grisnim heshtjen E kësaj jete të bardhë e të fundme… Keep Reading
Gjethet bien në heshtje – Immanuel Mifsud Qëmoti mësova se historitë veten përsëritin dhe në mes të natës ti do të klithëshdhe do më lësh gjysmë të vdekur në divan, ku shpirtrat e bukur erdhën njëherëdhe ti i afrove rreth vetes për një natë.Është një libër në të cilin janë shtypur të gjitha historitëdhe kur… Keep Reading
VETEM TI JE DËSHIRË- Neviana Shehi Të kisha thënë çdo agimse unë dhe ky peizazh veshim bluzate njeri-tjetrit. Sa herë që nis të fryjnë erërat e jugutpemët nisin të vallëzojnë ca tangotë çuditshme vjeshtore. Pylli i përrallave të Andersenit bëhet imidhe miliona gjethe prej dielli bëhenfustani im. Atë çast… Eva hyn brenda mejedhe rrugicat e… Keep Reading
Një poezi nga Mariklena Niço dhe vijnë atobalerinat kurmvjollcë, të athëta lakohen përreth teje që derdh frymë të nxehtëpërmbi gjol dimërore ndjen si të zhveshinme pirueta marramendëse e ndjen si të veshin me mëndafshtë rrëshqitshëm flokësh në qafënë gjoks, rreth kërthizëse poshtëkështu e ledhatonin MesopotaminëTigri dhe Eufratilëshoje harkun e hidhi shigjetaterosi diell u bë… Keep Reading
Poezi për Ninën – Immanuel Mifsud Njëherë të pashë si treteshe në mbretërinë e kaltër të qiellit, dhe në kaltërsinë e ujit të detit.Njëherë të pashë me një kapelë të kaltër kashtedhe desha të vdes dhe të jetoj përjetësisht.Njëherë ëndërrova – deti ta vodhi ngjyrën e fytyrës, dhe pushteti i dallgëve i mori ngjyrat e… Keep Reading
Një poezi nga Hannah Sullivan Çfarë do të mbijetojë prej nesh?Larkin-i mendonte se përgjigjia mund të ishte “dashuria”, Por ai s’mundi ta vërtetonte. “Folderi i drafteve ishte vendi më interesant.” “Në fund ishe gjithmonë ti.”“Ai u përpoq të ta thoshte në mënyrën e tij.” Gjurmë të vockla karboni në pluhur, Kjo është përgjigjia praktike.… Keep Reading
Atit tim-Sueton Zhugri Lulet sikur prisnin diçka për të çelur, si ato furrënaltat që gojëhapura presin hekur në heshtje për të kalitur çelikun, si vija ndarëse midis dëborës dhe buzëqeshjes, gonxhet mbanin sytë mbuluar dhe sikur thoshin:do t’i hapim në qershor, duhet pritur edhe pak. Ende kohë s’ka ardhur kohë, kohë, kohë…për të lindur dhe… Keep Reading
DASHURIA -Miroslav Holub Dy mijë cigare.Qindra kilometranga muri në murNjë përjetësi në gjysmë vigjiljemë vezulluese se bora. Tonelata fjalështë vjetra si gjurmëte shpezëve në rërë. Qindra libra që nuk kemi shkruar.Qindra piramida që nuk i ndërtuam. Humbje.Pluhur. I hidhursi fillim i botës. Më beso kur të themishte bukur. Përktheu: Qlirim Qormemeti Keep Reading
