Tatëpjeta-Alain Bosquet Sahati i sallonit i ka humbur akrepat e tij dhe tri dritaret janë murosur tashmë. Apartamenti ka ende erën e poezive që digjen, veç në mesnatë ai pret të vijnë ca lypës t’u shpërndajë disa globe të botës, kuti «tabako»-je dhe smokinge të ngrëna nga mola. Ka veç një merak: duhej të… Keep Reading
ME ERËN-Janis Ricos Era zuri të fryjë, të rendë në udhë, në livadh. Para erës vraponin qetë, bujqit, djali i mamisë. I fundit, duke çaluar, vinte Zoti. Nga dritarja, një grua, mbas xhamave, e vështroi në sy. Pastaj i uli sytë, i ktheu shpinën, iu afrua tryezës dhe nisi të presë bukën. Përktheu:… Keep Reading
TORTURA-Wislava Szymborska Asgjë s’ka ndryshuar. Trupi vuan, duhet të hajë, të marrë frymë dhe të flejë. Nën lëkurën e hollë ka një rezervuar gjaku, pastaj dhëmbë dhe thonj me shumicë, eshtra të thyeshme, deje që shtriqen. Të gjitha këto i merr parasysh tortura. Asgjë s’ka ndryshuar. Trupi dridhet siç është dridhur para dhe pas… Keep Reading
Padrejtësi-Alain Bosquet Thashë: «Ç’fatkeqësi!» dhe u lejova pemëve të shkulen nga toka për të ikur galop ndër lëndina, për të takuar detin, në Jug, në Veri. Thashë: “Nuk është e drejtë!” dhe u dhashë leje lumenjve të zhgënjyer që si karavella të vjetra të rikthehen në burimet e tyre. Thashë: “Është plagosëse”, kaltërsia, me… Keep Reading
EDUARDO GALEANO FRIKA Një mëngjes, indianët na dhuruan një lepur. E çuam në shtëpi, të mbyllur në një kafaz. Aty nga dreka, ia hapa derën e kafazit. Në mbrëmje u ktheva dhe e gjeta siç e kisha lënë: brenda në kafaz, me trupin ngjitur te shufrat e hekurta, lepuri dridhej nga frika e lirisë. FRIKA… Keep Reading
Njeri në formë libri-Alain Bosquet Një qenie njerëzore duhet lexuar siç shfletojmë një libër të vjetër. Diku do të ndjekim një frazë me shumë kuptime: ndonjë mushkëri, ndonjë gju… diku nuk do kuptojmë një kapitull të shkurtër, një ball apo vështrim zhbirues. Do qeshim para një pasazhi të guximshëm: sqetull e lagur apo një… Keep Reading
PSALM-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 O sa të depërtueshëm janë kufijtë njerëzorë! Sa re kalojnë të pandëshkuara, sa rërë shkretëtire rrjedh nga një vend në tjetrin, sa guralecë mali futen në gjirin e armikut me kërcime harbute! A është nevoja t’i marrësh një nga një zogjtë që fluturojnë a çlodhen mbi gardhin e ulët? Le të… Keep Reading
Kolec Traboini Dr. Bob Moorehead, ishte një pastor i kishës së krishterë në Overlake Seattle të Amerikës, i cili ka dalë në pension në vitin 1998, pas 29 vitesh në shërbimin kishtar. Eseja e tij: “The Paradox or our age” është nxjerrë nga koleksioni i vitit 1995, ku Dr. Moorehead përfshin lutje, biseda dhe monologje… Keep Reading
Mbrujtje dashurie-Petraq Risto Duke më grushtuar lehtë si amvisa brumin: kështu e shprehte gëzimin Pastaj i hapte grushtet e vegjël me bujën e petaleve Dhe unë qeshja e qeshja me zë. Dhe diçka e turbullut lëvizte brenda meje, mbase mjegulla e një parandjenje Trembesha se mos ikte para kohe. Dashuria ime e fshehtë, krijesë… Keep Reading
Frederik Hetmann Klausi i pëlqen autoambulancat. Ato ecin si furtunë nëpër rrugë. Janë me ngjyrë akull të bardhë. Kanë të pikturuar një kryq të kuq vezullues. Sirena mund të dëgjohet deri larg. Mbi to llamburit një dritë blu. Klausi i pëlqen autoambulancat. Pothuajse sa makinat e policisë. Gjynah që njeriu nuk shikon dot se kush… Keep Reading
