Një javë e ngarkuar-Alain Bosquet Çdo të hënë revoltohem: si mund të jesh një njeri veç në kometat? Çdo të martë pyes veten: ç’mund të bëj për të kuptuar lumin, për të rritur catalpa-në?[1] Të mërkurave ëndërroj për ekuilibrin midis dyshimit dhe arsyes, midis frikës dhe kthjelltësisë. Çdo të enjte akuzoj të ngjashmit e… Keep Reading
JORGE LUIS BORGES ROBI Këtë histori e tregojnë në Hunin ose në Tapalken. Pas një sulmi indian u zhduk një fëmijë. Thanë se e kishin rrëmbyer indianët. Më kot e kërkuan prindërit e tij. Vite e vite më pas, një ushtar që vinte nga thellësia e vendit, tregoi për një indian me sy të… Keep Reading
Vdekja e shoqërisë civile-Granit Zela Shoqëria civile ka vdekur… kumtoi Kryetari. E nisi të qeshë me lot. Kamerier, tha mes gazit, Më sill një kafe, Një kafe për Mort. Mardhje Kur kthetrat e hekurta iu ngulën në shtat Teatrit, Për ta shkulur e shembur, e ulur në gjunjë. Disa shpirtra vetmueshëm me të mardhnin… Keep Reading
Në mur qe shkruar-Bertolt Brecht Në mur qe shkruar me shkumës ata duan luftë. Ai që e ka shkruar tashmë ka rënë. Ai që rri sipër thotë: vemi drejt lavdisë. Ai që rri poshtë thotë: vemi drejt gropës. Lufta që po vjen s’është e para. Të tjera e kanë paraprirë. Si u mbyll e… Keep Reading
Ndeshim në udhë të shkuarën-Petraq Risto Shpesh ndodh të ndeshim në udhë të shkuarën Dashurinë e shkuar, miqësinë e shkuar, vizionin e shkuar Qëllon shpesh të ulim sytë, të psherëtijmë, të stepemi Dhe të shtypim zemrën – çelës elektrik që na ndezë gjithë dritat e Kujtesës Dhe ndaj së shkuarës të jepemi. Pse ruajmë… Keep Reading
Paul Valéry Nuk është asnjëherë gjë e lehtë të përshkruash qartësisht atë që quhet komb. Tiparet më të thjeshta e më të forta u bishtnojnë njerëzve të vendit, të cilët janë të pandjeshëm ndaj asaj që kanë parë përherë. I huaji që i percepton, i percepton shumë fuqishëm dhe nuk ndien atë masë përkimesh intime… Keep Reading
Trupat e njerëzve- Yehuda Amichaï Trupat e njerëzve janë të ndryshëm midis tyre por shpirtrat i kanë të mbushur me të njëjtin frut shkëlqyes si aeroportet. Kështu mos më jep shpirtin tënd, jepmë trupin që kurrë nuk do t’ia gjej fundin, qypin jepmë dhe jo brendinë e tij. Ji me mua nëpër aeroporte aty… Keep Reading
Jeffrey Archer Aroma e jaseminit ishte e dhëna e parë që ishte grua. Isha ulur vetëm në tavolinën time të zakonshme kur ajo erdhi dhe u ul në tavolinën ngjitur. E dija që ishte vetëm, sepse karrigia në anën tjetër të tavolinës së saj nuk e bëri atë zhurmën gërrvishëse kur tëhiqet në dysheme, dhe… Keep Reading
Përkohësisht, edhe në gjëra të përjetshme-Mariklena Niço Ndonjeherë je një grua që jetoi të gjithë shekujt e mëparshëm e s’pushoi së qeni. Rrufetë e djeshme shndërruar në tela Ndeh në to tesha të njoma. Sytë ndeh nga qielli. Pa tingull jeta rrethuar me gurë të heshtur durimi ditë për ditë vendos në… Keep Reading
Mosleximi-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Libraritë nuk të pajisin me telekomandë për Prustin, ti nuk mund të kalosh te një ndeshje futbolli, apo tek një quiz-show, ku fiton një Kadillak. Jetojmë më gjatë por thelbësisht më pak dhe në fraza të shkurtra. Udhëtojmë më shpejt, më larg, më shpesh, por bëhemi foto në vend… Keep Reading
