Edhe njohuritë e saj rreth përkohshmërisë së ekzistencës njerëzore, ndonjëherë mund të tingëllojnë pothuajse gazmore DANA STEVENS Përktheu: Arlinda Guma Për më shumë se shtatë vjet, që kur e grisa atë nga një botim i dhjetorit të vitit 2004 të revistes “The New Yorker“, unë kam pasur të njëjtën poezi të Wislawa… Keep Reading
Kukullat në pushim-Martin Camaj – Motiv për një pikturë naive – Në visin në mjedis malit e qytetit âshtë vetëm një teatër kukullash. Gjatë ditëve të javës dalin heret me tesha të lulme në ballkon e rreziten në diell. Mbasdite enden dora-dorë kopshtijeve rreth pëllazit të vèt. Me shputa kambësh gjigante e të lehta… Keep Reading
Hans-Joachim Lanksch Mâ shumë se ndamja prej vendlindjes atë e dëshpëronte fati i poezive të tij. Në periudhën e “kthesës” në Shqipëri ai tha: “Në Shqipëri kanë filluar të interesohen për poezitë e mia”. Ky interesim e gëzonte dhe e turbullonte. “Nuk e di nëse ishte mâ mirë kur poezitë e mia ishin të ndalueme.… Keep Reading
Nga lajmet e mbrëmjes-Arlinda Guma “Peshqit migrojnë me delfinët, për t’u mbrojtur nga peshkaqenët…” “Izraeli sulmoi sërish Palestinën…” Nënat palestineze, i shkëmbyen sot foshnjat e tyre, me foshnjat e nënave të lagjeve të tjera… disa shënjestra më larg, të mos shuhen të gjithë nëse bombardohet shtëpia… kush ka më shumë fëmijë, i shpërndan në sa… Keep Reading
Ora katër e mëngjesit-Wislawa Szymborska Ora nga nata në ditë. Ora e përpëlitjes nga njëri krah në tjetrin. Ora e atyre që i kanë kaluar të tridhjetat. Ora e caktuar për këngën e gjelave. Ora kur toka na mohon. Ora kur fryn erë prej yjeve të shuar. Ora e kushedi-nëse-do të mbetet-diçka-nga-ne. Ora e zbrazët.… Keep Reading
Ditën kur robotët do fillojnë të qajnë-Petraq Risto Ditën kur robotët do fillojnë të qajnë, ne do ndihemi të mundur dhe një Krisht, klonuar nga drita, do na ftojë të pimë në pijetore, të dehemi me mundjen tonë, mbi tryezat tërë lyrë, të ngrëna nga bërrylat dhe sherret e baballarëve. Në mëngjes qielli s’është… Keep Reading
Kurt Vonnegut Ishte viti 2081 dhe më në fund, të gjithë njerëzit ishin krejt të barabartë. Tashmë, nuk ishin të barabartë vetëm para Zotit dhe ligjit. Por ishin të barabartë edhe në çdo aspekt tjetër. S’kishte më njeri që të ishte më i zgjuar se një tjetër. Asnjë nuk ishte më i pashëm se një… Keep Reading
Fotografia e 11 Shatorit-Wislawa Szymborska Ata u hodhën nga katet që shpërthyen flakë një, dy, ja edhe njëri sipër tyre, nën ta. Fotografia i fiksoi të gjallë, dhe tani i ruan mbi tokë, drejt tokës. Secili është ende i gjithi me fytyrën e vet dhe gjakun e fshehur mirë. Ka mjaftueshëm kohë para se… Keep Reading
Bashkë me gjërat e humbura-Eraldo Hatija Fund dite: Shkojmë darkojmë dhe hamë gjellën, kafshojmë bukën, hamë ditët. E njejtë si në haur kujtimet nisim ripërtypim. Fund dite: Shkojmë të darkojmë dhe ditët na hanë, orët, minutat, kujtimet na bluajnë ngadalë dhe si mallkim hirin nga një urnë nëpër kohë na e shpërndajnë nëpër hapësirë… Keep Reading
Pse shkruani? Revista defekt-teknik ua drejtoi këtë pyetje disa shkrimtarëve dhe poetëve shqiptarë, brenda dhe jashtë vendit. Përgjigjia e radhës erdhi nga Julia Gjika. Vijon më poshtë. Pse shkruaj?-Julia Gjika Në vjeshtë, qiejt ngarkohen me re të dendura gri dhe shkarkojnë shira, rrebeshe, stuhira. Në pranverë dhe në verë, flladi i lehtë largon retë e bardha… Keep Reading
