Tost me avokado-Edvin Thomollari Përtej tostit me avokado dhe melankolisë së zemrave të thyera, apo kur u futëm në gjithë qendrat tregtare dhe u lumturuam për gjithsej tri minuta, kur gjetëm bashkëjetesën me tjetrin, pa ndenjur me të, i mblodhëm gjithë fletët e qytetit dhe bëmë nje kripore me gjëegjeza. Nga kriporja na dalin… Keep Reading
Bisedë me përkthyesin anglez Peter Constantine. Ai është fitues i Pen/book of the month Club Translation Prize, National Translation Award, Koret Jewish Book Award, National Jewish Book Award, Hellenic Association of Translators of Literature Prize, Helen and Kurt Wolff Translation’s Prize, Ellen Maria Gorrissen Berlin Prize. (Lista e vlerësimeve dhe e arritjeve të tij është e gjatë.) Njohës… Keep Reading
DASHURIA-Khalil Gibran Kur të thërret dashuria, ndiqe, në të gjithë shtigjet e saj, edhe pse mund të jenë të thellë e të menjëhershëm. Dhe kur krahët e saj të përqafojnë, dorëzohu, edhe pse në mes të krahëve mund të fshehë ndonjë shpatë e të të plagosë. Dhe kur të flet, besoje, edhe pse zëri… Keep Reading
Mania-Edvin Thomollari Para dy vjetësh u çmenda, përplasa kokën në një shkëmb, çurg më rrodhën gjithë mendimet, bashkë me gjakun. I pashe yjet për herë të fundit në qiellin e plazhit, epifanininë e fundit nën bitet e muzikës elektronike; dita e fundit kur kimikatet e mia ishin në balancë. Pastaj filloi jeta e dytë,… Keep Reading
Një pllakë, e mbërthyer në një ndërtesë, në dukje anonime, në Kiev, na kujton se Boris Pasternak jetonte atje që në vitin 1931. Pllaka ka fisnikërinë e vet: profili i Pasternakut, reliev i theksuar, i hijshëm dhe i egër, të kujton portretet e pashlyeshme futuriste të Jurij Annenkovit. Në atë kohë, Pasternaku ishte pak më… Keep Reading
Dashuria-Niels Hav A është një fjalë kaq e madhe apo unë ia zura frymën? Dashuria, çfarë është në fund të fundit? Në jetë, shumë njerëz shkëmbejnë dashuri të madhe, për para. Unë të dua, dhe ti ma heq prizën. Unë të dua, dhe ti e flak librin tim pas krahëve. Unë të dua, dhe… Keep Reading
DIKUSH-JORGE LUIS BORGES Një njeri i rrahur prej kohës, një njeri që nuk pret më as vdekjen (statistika janë provat e vdekjes dhe s’ekziston askush që të mos e ketë fatin të jetë i pavdekshmi i parë), një njeri që ka mësuar t’i jetë mirënjohës lëmoshës së thjeshtë të ditëve: gjumit, rutinës, shijes së… Keep Reading
Heinrich Böll Miku im, Witt-i, ka një profesion të çuditshëm: ai nuk ka frikë ta quajë veten autor, thjesht sepse ka ca njohuri latente në drejtshkrim, zotëron në mënyrë të vagët ca rregulla gramatikore dhe së fundmi shtyp njërën faqe pas tjetrës me ushtrime stilistikore, të cilat ai i quan dorëshkrim sapo ka siguruar mjaftueshëm… Keep Reading
“Godzilla” në Mexico City-Roberto Bolaño Hapi veshët mirë, biri im: askush nuk e hetoi kur bombat po lëshoheshin mbi Mexico City. I helmët u bë ajri rrugëve dhe dritareve të hapura. Ti sapo pate ngrënë dhe po shikoje filma vizatimorë në televizion. Unë po lexoja në dhomën e gjumit matanë kur e mora vesh… Keep Reading
Le t’u mësojmë përfundimisht njerëzve thjesht të mendojnë dhe jo se çfarë të mendojnë. Nilda Baxha Vepra e Konstandin Kavafit konsiderohet me vlerë të veçantë dhe të pazëvendësueshme. Por jo gjithmonë u konsiderua e tillë. E gjykuan dhe e tallën! E tradhtuan dhe shumë u përpoqën të provonin se gjithçka që shkruante ”nuk… Keep Reading
