TË SHKRUARA NË TOKËN E SHENJTE-Visar Zhiti

in Letërsi/Tharm by

KUNDËRUNGJILLI SIPAS JUDËS-Visar Zhiti

…dhe Juda tha: unë u ringjalla, deshi Djalli dhe u bë,
s’mund të më çonte në parajsë, ku s’ishte as vetë,
më shumë në qiell isha unë, i varur në degën e pemës,
e këputi me dhëmbë litarin dhe rashë mbi tokë.
Ngrihu, tha Djalli, shko dhe përhap gulçet e mia,
ja, ashtu si puthjen tënde, njëlloj janë. Thuaj
që Jezusi ishte një tjetër me emrin Jezus, i zakonshëm,
asnjë mrekulli s’ka bërë, as predikime, besoni
në mosbesimin tonë, as në burg nuk ka qenë, s’ka
qeli të tij, as Fjalë të tij, lavdëro Barabën që s’dinte
të shkruante, ngulmo që as holokaust nuk ka patur,
as kampe përqendrimi, Aushvic, Spaç, as kryq,
as pushkatime poetësh, mos harro të thuash që
më e mirë është mospoezia se poezia dhe zhduki,
kopjoi më parë dhe shpërndaji si të tuat. Nuk ka
ringjallje tjetër veç tëndes. Të harrohen kryqi, krimet
diktaturat, të zeza si shpirti im, të kuqe si fytyra jote,
kur puthe Krishtin, që të sundojmë ne dhe puth
sa më shumë, nëpër darka shko, puth pa frikë këdo,
puthjet e tua i shndërrojmë në kafshime dhe tortura,
i estetizoj për teatrin dhe filmat, i japim në televizione,
puthja jote është arma ime, ndryshe unë s’jam. Me
ulërimën time u bënë Lufta e Parë Botërore, por
dhe të tjera të para para asaj, lufta e dytë dhe të dyta
të tjera pas saj, murtajat, realizmi socialist, tërmetet,
eksodet, pandemitë… Ruaj puthjen tënde dhe përhape,
përhape, përhape Kundërungjillin tim, sipas Judës.


PËRPARA KRISHTIT-Visar Zhiti

– Vazhdimi i një poezie të Naim Frashërit –



Fytyra jote mua më tregon*, o Krisht,
Gjithë njerëzinë si në pasqyrën qiellore.
Me Ty u nda bota mrekullisht,
U krijua e shkuara dhe e ardhmja e kohëve.


Kaq shumë dhunë ka në Biblën e Vjetër,
Vëllai i parë në botë
vëllait ia nguli thikën në shpinë.
Ti solle dashurinë me Biblën tjetër,
Me Biblën tjetër Ti solle dashurinë.


Të duam, the, dhe armikun ta bëjmë vëlla,
Me dashurinë nga vijmë,
kjo tokë duhet mbjellë.
Në mish të ngulën gozhdë të mëdha,
Kryqi që ngritën, të ngriti në Qiell.


Fytyra jote u bë Qiell nga të githa anët,
Me buzëqeshjet pafund të yjeve,
Prandaj dhe njeriu si kryq i hap krahët
Ti na le kryqin e përqafimeve.


Eja! E presim ardhjen Tënde si shpëtimin.
Eja! Të ndalet djalli dhe çdo fund djallëzor.
Eja! Agimet prandaj sjellin agimin,
Eja! Ardhjen Tënde afrojnë, o Hyjnor!

__________________________________
*) Varg i Naimit në poezinë “Përpara Krishtit”

Jeruzalem, Nëntor, 2022.

Tags:

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Latest from Letërsi

Go to Top