Romanca e hënës hënë-Frederico Garcia Lorca Erdhi hëna në farkëtoreJelekun lule livande.Djalthi na e sheh, e sheh.Djalthi mbet duke e parë. Nëpër ajrin e trazuarNa i lëvizka hëna krahëtDhe zbulon, të dlira, të lagura,Sisët prej kallaji të fortë. Ik moj hënë, hënë, hënë.Se po erdhën këtu ciganët,Me zemrën tënde do bëjnëVarëse e unaza të… Keep Reading
BALADA PËR TRE LUMENJ-FEDERICO GARCIA LORCA Lumi Guadalkivir portokaj dhe ullinj çan përmes. Të dy lumenjtë e Granadës, nga dëbora përmbi arë zbresin. Eh, kjo dashuri që iku e më s’u kthye! Lumi Guadalkivir flokë shegë të kuqe flakë. Të dy lumenjtë e Granadës, njëri derdh lot e tjetri gjak. Eh, kjo dashuri që… Keep Reading
LORKA QAU PARA PUSHKATIMIT-Petraq Risto Spanja ngulte thonjtë në duar: zjarrin e gjakut lotët s’e shuajnë. Qau, si fëmijë qau, me zë qau. Bajonetat: brirët e demit të zi që Injacion vrau. Qau. Ushtarët fshinin faqet e nxehta te kondaku. Lorka kish njëmijë fëmijë me njëmijë nëna prej brumi qiellor. Qau. Hëna lart –… Keep Reading
MËNGJES HERËT-Federico García Lorca Porsi dhe dashuria harkëtarët janë të verbër. Në natën e gjelbër shigjetat lenë gjurmë zambakësh të ngazëllyer. Thembra e hënës dërrmon retë e purpurta dhe ato drithërohen të mbushura me vesë. Ajme, porsi dhe dashuria harkëtarët janë të verbër! Përktheu: Merita Paparisto Keep Reading
