SHPEJTËSIA E REVE-Yves Bonnefoy

 

Shtrati, xhami pranë, lugina, qielli,
Shpejtësia e mrekullueshme e reve.
Kthetra e shiut mbi xham, papritmas,
A thua se hiçi po vuloste botën.

Në ëndrrën time të djeshme
Gruri i moteve të shkuar digjej me flakëza
Mbi sheshin me pllaka, por pa nxehtësi.
Këmbët tona të zbathura e largonin si ujë i kulluar.

O mikja ime,
Sa e brishtë qe largësia mes trupave tanë!
Tehu i shpatës së kohës që gjurmon
Më kot kërkoi aty vendin e fitores.

 

Përktheu: Alket Çani